Petak, 04. Apr. 2003.

NOVI (DOBRO SKRIVANI) DETALJI OKO ATENTATA NA ĐINĐICA

Srpska vlada prikriva sopstvenu umiješanost u premijerovu likvidaciju

~Dan uoci premijerovog ubistva šef njegovog obezbjedenja g. Nenad Vukosavljevic otišao je na "bolovanje". Nepoznate osobe su dva dana uoci atentata iskljucile kamere na zgradi Vlade


(Od našeg ratnog izvještaca)
Detalji istrage atentata na premijera Đindica dobro se skrivaju od ociju javnosti.
Koristeci vanredno stanje za pogrom kriminalnih grupa, srpska vlada, vješto, prikriva sve važne detalje do kojih se došlo dosadašnjom istragom.
Niko još zvanicno nije saopštio da je u obezbjedenju premijera Đindica bilo 37 policajaca koji su došli u Bezbjednosno-informativnu agenciju sa debelim policijskim dosijeima, o ranijim osudama.
Dan uoci premijerovog ubistva šef njegovog obezbjedenja g. Nenad Vukosavljevic otišao je na "bolovanje". Nepoznate osobe su dva dana uoci atentata iskljucile kamere na zgradi Vlade.
Na dan ubistva, premijer je, što je neuobicajeno, sam izlazio iz kola, oslanjajuci se na štake. Sam je došao do ulaznih vrata, koja su bila zakljucana, pokušavajuci da ih otvori. Tjelohranitelji nijesu izlazili iz kola. Onda su se otvorila vrata i iz zgrade su odjeknula dva pucnja, koja su pogodila premijera.
Posmatraci sa zgrade CIP-a, koja se nalazi u istoj ulici, preko puta zgrade Vlade Srbije, culi su i treci pucanj. Premijer je ostao na mjestu mrtav, i deset minuta je ležao opružen na ulaznom hodniku.
Atentatori su izašli iz zgrade Vlade, ušli u službena Vladina vozila i brzo se udaljili.
Sa velikim diletantizmom, koristeci se najgorom represijom, Vlada prikriva sve detalje istrage.
Gradani koji su istog dana u SUP-u Beograda pokušali da posvjedoce kako su vidjeli atentat na predsjednika, ljubazno su saslušani, bez uzimanja ikakvih izjava.
Price o atentatoru sa naocarima sa zlatnim okvirom, te potjernica za njim, objavljivanjem slike vojnog muzicara, kao navodnog atentatora, pokazuju da srpska vlada prikriva sopstvenu umiješanost u premijerovu likvidaciju.

 

 MISTERIJA SRPSKIH ZATVORENIKA

Frenki mrtav, Jovica Stanišic u teškom stanju


Pouzdan izvor "Dana" potvrdio je smrt Franka Simatovica, bivšeg komandanta "crvenih beretki".
Simatovica su srpske vlasti uhapsile 13. marta, i potom izložile nevidenoj torturi, koju prolaze svi pritvorenici, kojima je odreden pritvor, po osnovu ovlašcenja koja je policiji dala neustavni predsjednik Srbije Nataša Micic. Gospoda Micic je zloupotrijebila Zakon o vanrednom stanju, i primijenila tacku 7 pomenutog zakona, koja se odnosi na stanje neposredne i stanje ratne opasnosti, odnosno ratnog stanja.
Životno je ugoržen i bivši nacelnik Službe državne bezbjednosti Jovica Stanišic, koji je, takode, bio izložen zvjerskom mucenju, mada je teško bolestan.
 

 
Operisana Svetlana-Ceca Ražnatovic


Zatvorske vlasti su na velikim mukama, jer se stotine pritvorenika nalazi u stanju životne ugroženosti, usljed batinanja, mucenja elektrošokovima, vadenje noktiju.
Gospoda Svetlana Ražnatovic je operisana, njoj je prelomljena vilica, izbijeni su zubi, i teško vidi na lijevo oko.
Zatvorske vlasti, po naredbi ministra pravde, zabranjuju svaki kontakt optuženih sa rodbinom, advokatima i sudskom stražom. Logoraši ne mogu da pišu pisma, a nikakve informacije o njihovom zdravstvenom stanju ne daju se rodbini.
U prekjucerašnjoj posjeti Beogradu, koja je uslijedila usljed informacije o nevidenoj brutalnosti srpske vlade prema pritvorenicima i gušenju sindikalnih sloboda i organicavanju sloboda medija, ministar spoljnih poslova SAD Kolin Pauel, upozorio je srpsku vladu da ce se suociti sa posljedicama svojih odluka.
Ali, ko preživi golgotu srpskog vanrednog stanja u beogradskom okružnom i drugim kazamatima, imace šta da prica.

 

LAŽNO OPTUŽEN SUDIJA OKRUŽNOG SUDA U BEOGRADU

Sudija Đojincevic nije primao mito


Srpska vlada je prošle nedjelje, na sva zvona, objavila da je uhapšen sudija Okružnog suda u Beogradu Života Đojincevic, pod optužbom da je pripadnik "zemunskog klana".
Vlada je pokazala sliku sudije Đojincevica sa lisicama na rukama, a zvanicnim saopštenjem sudija je optužen da je kao predsjednik vanraspravnog vijeca beogradskog Okružnog suda u Beogradu primao mito od "zemunskog klana", i da je za novac ukidao rješenja o pritvoru. Prilikom pretresa stana sudije Đojincevica, saopšteno je, nadene su dvije snajperske puške i 70.000 eura, u gotovom.
Nakon detaljne policijske istrage, novosadskom Okružnom sudu policija je podnijela krivicnu prijavu protiv sudije Živote Đojincevica zbog nelegalnog posjedovanja oružja. Provjerom sudijinih navoda da je 70.000 eura dobio od prodaje naslijedenog poslovnog prostora, utvrdeno je da taj novac zaista potice od tog pravnog posla, da je kupoprodajni ugovor ranije ovjeren, i da je kupac potvrdio sudijine navode.
Policija je, pažljivim provjerama svih predmeta u kojima je ucestvovao sudija Đojincevic, ustanovila da nema nijedne sumnjive odluke koja ukazuje da je sudija primio mito. To niko ni od stranaka nije mogao da potvrdi.
Srpska vlada nije upoznala javnost sa svojim klevetnickim aktivnostima prema sudiji Đojincevicu. NJegova tragedija pocela je prošle godine. U decembru mu je tragicno preminula supruga, a u januaru mu je umro brat. Sudija je živio sam, i povuceno.
Srpska vlada se drži one narodne: Dok zec dokaže Bosancu da nije zec…


 Cetvrtak, 03. Apr. 2003.

 Tragom zahtjeva Slobodana Miloševica da bude ispitan o "slucaju Stambolic``

VIJEST DANA: Dušan Mihajlovic organizovao likvidacije?

~Za desetogodišnje vladavine Miloševicevih socijalista Dušan Mihajlovic je bio glavna spona izmedu vojne i civilne službe bezbjednosti, politickih stranaka i studentskih organizacija

U nastavku sudenja pred haškim sudijom Ricardom Mejom, biviši predsjednik SRJ Slobodan Miloševic je u ponedjeljak, vidno uzbuden, zahtijevao od predsjedavajuceg sudskog vijeca da hitno izda dozvolu predstavnicima srpskih pravosudnih organa da ga ispitaju povodom slucaja ubistva Ivana Stambolica.
- Imam i ja mnogo toga da kažem - bijesno je zakljucio gospodin Miloševic. Od uvodenja vanrednog stanja u Srbiji, ovdašnje prilike pomno prate sve strane obavještajne službe, i njihovi analiticari.
Potpisani novinar je, kontaktirajuci strane novinare, koji su ga intervjuisali, došao do skandaloznog otkrica.
Likvidaciju Ivana Stambolica, atentate na gospodina Vuka Draškovica i pokojnog premijera Zorana Đindica, organizovao je srpski ministar unutrašnjih poslova Dušan Mihajlovic!
Analiticari stranih službi bezbjednosti pamte da je gospodin Mihajlovic bio dugogodišnji Miloševicev koalicioni partner. Preko njegovog poslovnog sistema "Lutra`` finansirane su "crvene beretke", paravojska i srpska opozicija.
Po nalogu gospodina Miloševica, gospodin Mihajlovic je za usluge "dobre`` volje placao i Draškovicev Srpski pokret obnove i Đindicevu Demokratsku stranku.
Dušan Mihajlovic je za desetogodišnje vladavine Miloševicevih socijalista bio glavna spona izmedu vojne i civilne službe bezbjednosti politickih stranaka i studentskih organizacija.
Dolaskom DOS-a na vlast, gospodin Mihajlovic je, spretnom rukom stranih službi bezbjednosti, postavljen za ministra policije.
- Kada je to mjesto zauzeo, izjavio je da je vidio svoj dosije, i da ga je naša bezbjednosna služba vodila kao elitnog agenta britanske obavještajne službe Mi-5. Sa tim podacima Mihajlovic je pravio šale.
Prvo što je ucinio, Mihajlovic je strpao u zatvor bivšeg šefa Državne bezbjednosti gospodina Radomira Markovica, a potom se, elegantno, otarasio i njegovog nasljednika gospodina Gorana Petrovica i njegovog zamjenika Zorana Mijatovica.
U britansku ambasadu u Beogradu, po obnavljanju diplomatskih odnosa, na službu, kao diplomate, dolaze i Entoni Monkton i njegova supruga, koji su službenici Mi-6. Na vrata gospodina Mihajlovica oni ulaze bez kucanja, bez najave.
Na dan Đindicevog strijeljanja, u popodnevnim satima, kada je uvedeno vanredno stanje, gospodin Monkton je tri sata bio u kabinetu gospodina Mihajlovica. Taj razgovor nije za prepricavanje.
Kao ministar unutrašnjih poslova, gospodin Mihajlovic je mjesecima tvrdio da policija ima saznanja ko je ubio Ivana Stambolica, ko je organizovao atentate na gospodina Draškovica, ali da nema sudskih dokaza. Gospodin Mihajlovic je, sigurno, sve te podatke, izgleda, precizno, znao.
Koristeci se vanrednim stanjem, gospodin Mihajlovic je pohitao da se oslobodi svih nezgodnih svjedoka. Iza brave su se našli bivši funkcioneri Državne bezbjednosti Jovica Stanišic Frenki Simatovic.
Milorada Lukovica Legiju Mihajilovic je optužio kao glavnog organizatora. Navodne finansijere i ucesnike na atentat Vuka Draškovica, gospodina Spasojevica i Mileta Lukovica Mihajilovic je pobio. Bez Legije, kao karike izmedu narucioca i izvršilaca, Mihajloviceve ruke ostaju ciste. Bez Jovice Stanišica, Franka Simatovica i Radomira Markovica, Mihajlovicev dosije, smatra on, ostace van ociju radoznalih.
Odlukom Stejt dipartmenta, od Haškog tribunala povuceni su svi dokazi koje su americke službe prikupile o zlocinima na prostorima bivše Jugoslavije, pod izgovorom da bi na taj nacin SAD izgubile ugled predstavljajuci se da sve po bijelom svijetu špijuniraju.
Teret dokazivanja preuzela je engleska obavještajna služba. NJen diplomata Monkton ovih dana ulazi u kancelariju direktora BIA Miše Miljkovica i njegovog zamjenika Gorana Živaljevica bez najave, bez prevodioca.
Balkanske igre su uvijek zanimljive za strane obavještajce i njihove analiticke mocne službe, koje ovih dana ubrzano slažu kockice.
Cini se da ce mozaik biti jeziv.
Otuda, sa nestrpljenjem se ocekuje šta gospodin Miloševic o slucaju ubistva Ivana Stambolica ima da kaže.

 

Mirjanu Markovic upozorio Tahir Hanovic da se skloni


Naivno zvuci objašnjenje da je gospoda Markovic otišla u Moskvu 23. februara, da se skloni. NJeno "sklanjanje`` pospješio je Mihajlovicev funkcioner Tahir Hanovic, nesudeni zet Mirjane Markovic, stavljajuci joj do znanja, da ode iz zemlje, jer ce "biti oluje``.
Mirjanino odsustvo Mihajlovicu je poslužilo da istragu usmjeri prema njoj.
 

 DOS - HAPSE, ISLJEĐUJU, OSUĐUJU...

Trideset dana mucenja suviše kratko da bi se iznudilo priznanje

~Prema ustavnom ustrojstvu Srbije, policija je organ otkrivanja, javno tužilaštvo je organ gonjenja osumnjicenih, a presude donose sudovi, po sprovedenom postupku

Od uvodenja vanrednog stanja grupa funkcionera iz vrha vladajuce koalicije DOS svakodnevno optužuje, poimenicno, vode raznih klanova, politicke neistomišljenike, novinare, sudije, prijeti njihovim hapšenjima i obecavaju sudenja.
Demokratske srpske vlasti, kako sebe predstavljaju, uporno nastoje da trajanje policijskog pritvora produže na dva mjeseca. Trideset dana mucenja je ocigleno suviše kratko da bi se od hiljade uhapšenika iznudilo priznanje.
Gospoda Cedomir Jovanovic, Bojan Pajtic, Dragan Šutanovac, Ivan Andric, ministar pravde Vladan Batic, premijer Zoran Živkovic i potpredsjednici Vlade Dušan Mihajlovic i Žarko Korac obecavaju nove procese.
Prema ustavnom ustrojstvu Srbije, policija je organ otkrivanja, javno tužilaštvo je organ gonjenja osumnjicenih, a presude donose sudovi, po sprovedenom postupku.
Teško je objasniti kojim se razlozima rukovode pomenuta gospoda saopštavajuci rezultate policijske istrage, najavljujuci ko ce sve biti krivicno gonjen, uhapšen i suden. U iole demokratski ustrojenim državama, pa i u vrijeme vanrednog stanja, poštuju se zakoni, i ne brkaju se babe i žabe.
Najavljujuci razrješenje misterioznog nestanka Ivana Stambolica, srpske vlasti i njeni neovlašceni glasnogovornici saopštili su javnosti, prvo, da je kidnapovanje izvela cetvoroclana grupa pripadnika "crvenih beretki``. Dan kasnije, toj grupi je pridodat i bivši komadant ove formacije Dušan Maricic Gumar, a kao narucioci Stambolicevog ubistva, oznaceni su bivši predsjednik SRJ Slobodan Miloševic i njegova supruga Mirjana Markovic.
I zvani i nepozvani iz DOS-a, obracajuci se javnosti, ubjeduju istu da je gospoda Markovic zemlju napustila 23. februara, da je trenutno u Moskvi i da se za njom intenzivno traga.
Gospodin Bojan Pajtic saopštio je u utorak da je gospodi Markovic upucen poziv da policiji da izjavu u svojstvu svjedoka, a ako se na taj poziv ne odazove, bice za njom raspisana potjernica.
U istražnom odjeljenju beogradskog Okružnog suda, "Danu" je potvrdeno da krivicna prijava ni zahtjev za sprovodenjem istrage protiv gospode Mirjane Markovic nije podnijet.
Za svjedokom se ne može izdati potjernica, vec samo nalog za njegovo dovodenje, ako je na teritoriji državne zajednice.
Izdavanje potjernice se, po odredbi clana 566 stav I Zakonika o krivicnom postupku, može narediti kada se okrivljeni protiv koga je pokrenut krivicni postupak zbog krivicnog djela za koje se goni po službenoj dužnosti i za koje se po zakonu može izreci kazna zatvora od tri godine ili teža kazna nalazi u bjekstvu, a postoji naredba za njegovo dovodenje ili rješnje o odredivanju pritvora.
Po stavu drugom istog clana, izdavanje potjernice nareduje sud pred kojim se vodi krivicni postupak.
Da bi za gospodom Markovic bila raspisana medunarodna potjernica, protiv nje prvo mora biti podnijeta krivicna prijava Okružnom javnom tužilaštvu u Beogradu, koje potom mora zahtijevati istragu i odredivanje pritvora od Okružnog suda u Beogradu. Tek kada istražni sudija donese pravnosnažno rješenje o sprovodenju istrage i odredivanju pritvora, prethodno odredivši optuženoj advokata po službenoj dužnosti, može se zahtijevati od Interpola da raspiše medunarodnu potjernicu. Ako bi gospodu Markovic uhapsili, recimo u Moskvi, od srpsko-crnogorske zajednice bili traženi bi dokazi o njenoj krivici, prije odluke o estradiciji.
Prijeteci navodnim pozivom optuženoj da se kao svjedok pojavi pred Mihajlovicevim policajcima, srpski politicki komesari zaboravljaju da za izdavanje potjernice postoji procedura, koju, ipak, poštuje medunarodna zajednica, ako vec srpskoj vladi nije do poštovanja zakonitosti, kao osnovnog nacela svake pravne države.
Protiv gospode Markovic policija, za sada, nije podnijela krivicnu prijavu, kojom je osnovano sumnjici da je ucestvovala u ubistvu Ivana Stambolica.

 

Rodbina Kuma i Šiptara nece znati ni za njihove grobove


Srpski zvanicnici svakodnevno sablažnjavaju javnost šokantnim izjavama. Potpredsjednik srpske vlade g. Žarko Korac, gostujuci na BK televiziji, saopštio je da ce policija tajno sahraniti posmrtne ostatke Dušana Spasojevica i Mileta Lukovica, bez obilježavanja njihovih grobova. NJihovoj rodbini nece biti dozvoljeno da znaju gdje su oni sahranjeni, a zabranjeno je i davanje citulja u novinama.
Gradanima zastaje dah slušajuci svakodnevne prijetnje srpskih diktatora.


Srijeda, 02. Apr. 2003.


PRODUŽUJE SE SPISAK "TEKOVINA" VANREDNOG STANJA U SRBIJI

Sindikati pred zabranom

~Na udaru su Ujedinjeni granski sindikati (UGS) na čijem je čelu g. Branislav Čanak, i Vijeće samostalnih
sindikata Srbije, koje predstavlja Milenko Smiljanić


Tradicionalni prvomajski uranak za sindikalne vođe u Srbiji biće organizovan u beogradskom Okružnom
zatvoru.
Prema kućnom redu, ustajanje u ovoj ustanovi je po PS-u, uvijek u pet sati i tredeset minuta.
Srpska vlada je, uvodeći vanredno stanje, riješila da ućutka sindikate. Na udaru su Ujedinjeni granski sindikati
UGS na čijem je čelu g. Branislav Čanak, i Vijeće samostalnih sindikata Srbije, koje predstavlja Milenko
Smiljanić.
Od početka svoga rada, srpska vlada, na čelu sa pokojnim premijerom Zoranom Đinđićem, nastojala je da
izbjegne svaki mogući kontak sa sindikatima. Za ministra za rad imenovan je predsjednik marginalnog
sindikalnog pokreta – Asocijacije samostalnih i slobodnih sidnikata g. Dragan Milovanović. On se trudio da,
koliko ga noge nose, pobjegne od svojih kolega.
Nova-stara vlada, koristeći se vanrednim stanjem, nastoji da prikupi obavještajne podatke o sindikalnim
liderima i aktivistima u najvećim javnim preduzećima. BIA ima specijalni zadatak da obavi ovaj prljavi posao.
Rasprodaja javne imovine u Srbiji se nastavlja smanjenom žestinom, i daleko od očiju javnosti.
Predsjednik Nezavisnog sindikata policije g. Milosav Vasić uhapšen je odmah po uvođenju vanrednog stanja.
Gospodin Vasić je rame uz rame sa g. Đinđićem, Koštunicom, Draškovićem i drugim sadašnjim drmatorima iz
Vlade, učestvovao na svim protestima protiv prethodnog režima. Sa govornica su svi sadašnji članovi Vlade
obećavali da će policija imati svoj sindikat. Poslije 5. oktobra g. Vasić se vratio u službu, i nadležno
ministarstvo je dozvolilo rad sindikata.
Kada je pretprošle godine sindikat organizovao demonstracije, g. Vasića su odmah suspendovali rješenjem
ministra unutrašnjih poslova g. Živkovića.
Prošle nedjelje g. Dragan Šutanovac, bivši pomoćnik g. Zorana Živkovića, gostujući u emisiji TV Politike,
saopštio je da se vodi intenzivna istraga zašto je prije 20 mjeseci Nezavisni sindikat policije organizovao
štrajk, kada nije imao nikakvog razloga. Protest policije od prije 20 mjeseci predsjednik Odbora za
bezbjednost Skupštine Srbije doveo je u vezu sa ubistvom premijera.
Predsjednik Nezavisnog sindikata policije je na svakodnevnom ispitivanju. Izložen je najgoroj vrsti torture, po
nalogu generala Sretena Lukića. Sindikat je mjesecima ukazivao na zloupotrebe srpskog ministra policije
Dušana Mihajlovića, a na dan atentata na premijera, isti sindikat je zatražio njegovu odgovornost i ostavku.
Ostavke nije bilo, ali je Vasić u zatvoru.
Očekujući masovne demonstracije usljed katastrofalnog stanja ekonomije, zatvaranja preduzeća, odsustvo
svake zakonske zaštita zaposlenih, srpska vlada se priprema za oštre obračune sa sindikalnim aktivistima.
Posebnu ulogu imaće Biro za komunikacije srpske vlade, koji priprema medijsku kampanju protiv čelnih ljudi
sindikata.
Da li se sirotinja raja može ućutkati?

 



Još nema potvrde o smrti Frenkija


Supruga i sinovi Franka Simatovića, osnivača Jedinice za specijalne operacije, poznatije kao "crvene
beretke``, koji je pritvoren po uvođenju vanrednog stanja, u četvrtak 13. marta, uporno pokušavaju da
saznaju istinu o zdravstvenom stanju nekadašnjeg značajnog funkcinera državne bezbjednosti.
Frankova supruga Vesna obratila se tokom jučerašnjeg dana ministru pravde Srbije g. Vladanu Batiću, i
upravniku Okružnog zatvora u Beogradu g. Aleksandru Jovanoviću. Odgovora nije bilo – jer su odgovorni bili
na sastancima. Ona je željela da vidi supruga ili da mu uruči poklone jer mu je juče bio rođendan. Nije
uspjela u tome.
Uvođenjem vanrednog stanja, srpski ministar je uveo drakonske mjere prema pritvorenicima, zabranjujući im
posjete porodica, prijem i slanje pisama, paketa, odjevnih predmeta, prijem advokata, i zabranu
komuniciranja sa sudskom stražom. Jedino su ovlašćeni pripadnici policije da sa pritvorenicima mogu
neograničeno da vode "informativni razgovor`` i bez njihove saglasnosti.
Prema međunarodnim konvencijama, koje je i bivša SRJ ratifikovala, svako lice u zatvoru može, bez odluke
suda, biti zadržano najduže tri dana.
Ako srpska vlada uhapšene smatra ratnim zarobljenicima, obavezna je da omogući Crvenom krstu da ih
posjeti, da dozvoli da pišu rodbini i da primaju pakete sa hranom i odjećom.
Očigledno je da je ukazom ministra policije za oko 2.000 pritvorenika uskraćeno pravo koje ni Hitler nije
uskraćivao logorašima, koji su mogli dva puta mjesečno o trošku Rajha da pišu pisma i primaju odgovore, i
da jednom mjesečno dobijaju pakete.
Strah rodbine Franka Simatovića, arogancijom srpskih vlasti, postaje sve veći. Izvori potpisanog novinara
kažu da je g. Simatović "pao`` na slučaju Željka Maksimovića Make, prilikom isljeđivanja na ovu temu, koje
izgleda, zbog "iživljavanja", nije preživio.

 



Iživljavanje nad Cecom


Na internom sastanku u Vladi Srbije, premijer Zoran Živković obratio se u ponedjeljak ministru policije
Dušanu Mihajloviću predlažući da se televizijskim stanicama PINK i BK Telekom ustupe snimci ispitivanja
gospođe Svetlane Ražnatović.
Ministar Mihajlović je kratko odgovorio: ``Nije za pokazivanje. Iživljavali su se nad njom``.
Premijer Živković je bio zatečen odgovorom. Ipak, uzdražao se, kratkim prekorom: "Manje se iživljavajte".

 


Utorak, 01. Apr. 2003.
 

SKANDALOZNO

U zatvoru ubijen Franko Simatovic Frenki?


Beogradom je juce u jutarnjim casovima prostrujala vijest da je u Okružnom zatvoru u Beogradu podlegao povredama Franko Simatovic, zvani Frenki, nekadašnji komadant "crvenih beretki".
Simatovic je pritvoren 12. marta, nakon Ukaza o proglašenju vanrednog stanja u Srbiji, a po ovlašcenju koje je dao ministar unutrašnjih poslova da iz razloga nacionalne bezbjednosti, kako je objašnjeno, može pojedine gradane pritvarati do 30 dana, bez obrazloženja i obaveze da o tome obavijesti porodicu.
Simatovicevo hapšenje u njegovom stanu na Zvezdari obavili su pripadnici SAJ-a, a akcija je licila na americke akcione filmove.
Na molbu upravnika Okružnog zatvora u Beogradu Aleksandra Jovanovica, direktor BIA-e Miša Miljkovic odborio je da Frenki Simatovic dobije neophodne ljekove. Istog dana Frenkijev sin je donio ocu te ljekove. Direktor BIA-e je bio milosrdan i prema svom bivšem nacelniku Jovici Stanišicu, koji je uhapšen iste veceri, i koji boluje od raka debelog crijeva. I njemu su dostavljeni ljekovi.
Srpski ministar je ponudio Haškom tribunalu da Stanišic i Simatovic odmah budu prebaceni u Hag, ali je stiglo saopštenje da oni nijesu optuženi.
Simatovic je iz prostorija Okružnog zatvora izvoden pet puta. Ocigledno da nije mogao izdržati torturu, kroz koju prolaze skoro svi uhapšeni (oko dvije hiljade).
Telefoni u stanu porodice Simatovic su iskljuceni, a zvanicnog saopštenja vlasti, za sada, dok se piše ovaj tekst, nema.

 



Vesic prijeti Koštunicinim kadrovima da ce im montirati "dokaze"


Šefu poslanicke grupe Demokratske stranke Srbije u Skupštini Srbije Dejanu Mihajilovu prošle nedjelje obratio se Goran Vesic, jurišnik Demokratske stranke, prijetnjom da su u Televiziji Pink napravili montažu kako, navodno, poslanik DSS-a Zoran Šami i savjetnik Vojislava Koštunice posjecuju zdanje u Šilerovoj ulici.
Mihajlov se nasmijao prijetnji, jer svi znaju da je g. Šami teško bolestan i da njegov odlazak u gangsterska legla nikom živom ne bi pao na pamet.
Glavnog urednika BK Televizije Marica na vanrednoj konferenciji Vlade Srbije, pred dvadeset svjedoka, Vladimir Popovic, zvani Beba, nekadašnji šef Vladinog biroa za komunikacije, a sada savjetnik u Kompaniji Cepter, grdio je što Televizija BK nije objavila navedeni montirani snimak. Urednik se branio da još nije dobio saglasnost Bogoljuba Karica.
U razracunavanju sa svim i svakim, srpska vlada nacinice svom narodu veliko zlo.
 

Srbijanska politicka elita koristi vanredno stanje da ucvrsti svoje pozicije

Cetiri jahaca Srbije

~U vrijeme trajanja vanrednog stanja kompanija "Braca Karic", korporacija "Delta", poslovni sistem "Lutra" i novosadska firma "MK" osigurace svoje pozicije i uticaj. "Lutru" je osnovala Služba državne bezbednosti




Period vanrednog stanja služi srpskoj politickoj eliti da osigura, na duži rok, svoje ekonomske i politicke uticaje.
Miloševic je otišao, cini se, zauvijek, ali njegovi ucenici idu dalje.
U vrijeme trajanja vanrednog stanja kompanija "Braca Karic", korporacija "Delta", poslovni sistem "Lutra" i novosadska firma "MK" osigurace svoje pozicije i uticaj.
Rijec je o ljudima koji su se za vrijeme prethodnog (Miloševicevog) režima obogatili.
Miodrag Miškovic je bio clan JUL-a. U Kruševcu je stekao veliki imetak, potom osnovao u Beogradu korporaciju "Delta", sa osiguravajucim zavodom, bankom, spoljnotrgovinskim preduzecem...
Imovina gospodina Miškovica procjenjuje se na oko dvije milijarde eura. Barem se toliko u srpskoj javnosti cijeni njegovo bogatstvo. Koliko g. Miškovic ima para u inostranstvu, samo je za nagadanje.
Braca Karic su pocetkom `90. u Peci bili ugledni kafanski sviraci. Najtalentovanija je bila gospoda Milanka Karic. Žena Bogoljubova.
Onda su braca Karic dobila kredite iz Zajma za preporod Srbije, milionske iznose, i poceli sa spekulacijama. Pada para na paricu. Narocito ako si blizu srca tadašnjih ljudi koji su vodili Srbiju. Mijenjali su Karici imena svojih preduzeca "ko Ciganin konje``. Ostavljali su dugove, a uzimali keš. Najsigurnije je bilo da srpske pare odnesu u londonske, ruske, kiparske, kanadske banke. Za samo pet godina, braca Karic stekli su milijarde dolara. Nijesu im trebale dozvole za gradnju vila na Dedinju (Beograd), za TV stanicu.
Bogoljub je jedno vrijeme bio ispred JUL-a ministar u srpskoj vladi. Cak je poželio da postane i predsjednik Srbije. Vecinski vlasnik Karicevog "BK Univerziteta Danica i Janikije Karic" bio je ministar unutrašnjih poslova Vlajko Stojiljkovic. Placao je Bogoljub skoro sva inostrana izdanja knjiga gospode Mire Markovic, njena putovanja u inostranstvo, finansirao njene inostrane pocasne doktorate...
Gospodin Miodrag Kostic, zvani Kole, iz Novog Sada, stekao je veliki imetak kao trgovac svega i svacega. Finansirao je, uz saglasnost prethodnog režima Đindicevu Demokratsku stranku.
Najznacajniji faktor u Srbiji je kompanija "Lutra", ciji je sada stvarni vlasnik ministar unutrašnjih poslova Dušan Mihajlovic. "Lutru" je osnovala Služba državne bezbjednosti. Imala je zadatak da nabavlja oružje, poljski barut za armiju, da placa paravojne snage, stvara tajne fondove.
Ostajalo je i za gospodina Mihajlovica mnogo para. On je sam izjavio stupajuci na ministarsku dužnost da ima para i da je on i porodica obezbijeden do kraja života.
Kada je ministar finansija Božidar Đelic poceo da juri porez na ekstraprofit, svi su bili u panici.
Mihajloviceva firma se "raspala" na nekoliko preduzeca, postala je "Vidra". Pare na ime ekstraprofita ministar policije nikada nije platio. Gospodin Miškovic je dvostruko oporezovan. Platio je Đelicev namet, ali i milionski otkup svoje glave, kada su ga kidnapovali pokojni Dušan Spasojevic i Milorad Lukovic Legija. Sve je to bilo beznacajno u odnosu prema onom što je ostalo iza toga. Cak ni pljacka nekoliko miliona maraka, koju je izvršio vozac banke, nije uzbudila g. Miškovica.
Odmah po puštanju iz ruku otmicara, ugledni clan JUL-a otišao je da se rukuje sa ministrom unutrašnjih poslova. Ocekivalo se da ce biti uhapšen, ali je ministar dao cvrsto obecanje da ce pronaci njegove otmicare. Od tada, gospodina Miškovica i njegovu porodicu danonocno, o trošku siromašnih gradana, cuvaju srpski policajci.
Braca Karic su platila koliko treba. U kešu. Onda je premijer barem nedjeljno išao na njihovu televiziju, raznim povodima. Guverner Narodne banke Mladan Dinkic i ministar finansija Đelic su nastavili da jure Bogoljuba. Neuspješno pokušavajuci da ugase njegovu Astra banku, da mu naplate porez na ekstraprofit. Bogoljub je sacuvao najljepše kuce na Dedinju, podignute bez ikakve dozvole, restorane, banke, preduzeca, televiziju, mobilnu telefoniju, kuce u inostranstvu, zamkove, konta...
Gospodu Miškovice i porodicu Karic, osim velikog bogatstva, povezuju i porodicne veze. Karicev sin oženio je kcerku g. Miškovica.
Gospodin Kole, iz Novog Sada, u znak zahvalnosti prema socijalistima, za vrijeme cije vladavine je od nikog postao neko, kupio je, za milion maraka, poslovni centar "Ušce", simbol Komunisticke partije, a kasnije i socijalista. Zdanje je gadao NATO, ali Kole nije dao da taj sakralni objekat komunista ode u ruke nekomunista.
Onda je Kole davao i šakom i kapom Đindicu i Nenadu Canku. I oni su njemu: za par eura kupio je sve vojvodanske šecerane, daju i dalje.
U vanrednom stanju, spretna hobotnicka ruka srpskog ministra policije cisti sve one koji bi mogli da se drznu da nasrnu na imovinu brace Karic, Koletovu, njegovu i imovinu g. Miškovica. Ova cetiri jahaca Srbije raspolažu sa više od polovine srpskog nacionalnog dohotka. A tamo gdje je novac, tu je moc. A Mihajlovic ima i oružanu silu. Opremljenu, obucenu, a ne placa je. NJu placaju siromašni gradani.
Vanredno stanje ce trajati dok se gospoda potpuno ne osiguraju, od svih mogucih iznenadenja. U Srbiji milioni podanika gladuje. Ako ustane sirotinja raja, Mihajlovic zna šta mu je ciniti.

 


Pokušaj ubistva


Prijetnje srpskog ministra unutrašnjih poslova ovom novinaru pocele su da se ostvaruju. U noci izmedu nedjelje i ponedjeljka, dva sata iza ponoci, nepoznata lica pokušala su da provale u porodicnu kucu potpisanog novinara, u jednom podrinjskom selu. U kuci je bila samo majka novinara, starica koja živi sama, osim kada je, vikendom posjecuju djeca.
Više od pola sata napadaci su pokušali da provale u kucu, i pored kuknjave uplašene starice, koja je u gluvo doba noci dozivala komšije. Prethodno je ubijen pas cuvar ispred kuce.
Ocigledno je da su napadaci pretpostavljali da se i potpisani novinar te noci nalazio u kuci.
Ni za vrijeme ratnog stanja, kada je NATO napao Jugoslaviju, prethodni režim nije nasrtao na porodicnu kucu u kojoj se krio potpisani novinar. Miloševicevi partijski drugovi, o kojima sam, minulih 12 godina, sve do pada s vlasti, ispisao hiljade tekstova, napadao ih u stotinama intervjua datim stranim novinarima... nikada nijesu pokušali da me ubiju, zastraše. A o morbidnoj ideji da ubiju moju staru majku, vjerujem, nijesu ni u snu pomišljali.
Srpski ministar policije, cuvajuci svoje stotine miliona eura i milijarde svojih kompanjona, spreman je na sve. Uostalom, on je, kao od šale, ubio Dušana Spasojevica i Mileta Lukovica, koji su se drznuli da kidnapuju g. Miškovica.

 


3

 NASTAVLJA SE VANREDNO STANJE

Vlada Srbije bajonetima i policijskim cizmama uklanja mafijaške tragove


Pokazna vježba navodnog hvatanja odmetnutih Dušana Spasojevica i Mileta Lukovica šokirala je srbijansku javnost.
Objašnjavajuci kako je došlo do likvidacije Spasojevica i Lukovica, prikazana je usamljena kuca u selu Meljak, kod Barajeva. Kamera snimatelja Ministarstva unutrašnjih poslova prikazala je akciju navodnog hvatanja. Desetine specijalaca vodilo je dresirane pse oko kuce. Culi su se pucnji, a potom su zumirana tijela mrtvog Spasojevica i Lukovica, u položajima, u kojima su, navodno zatecena. Srpska vlada, ocigledno je, rdavo misli o svojim gradanima. Kamera prikazuje tijela ubijenih, u položajima, koji, iole upucenom u vojno-policijska pitanja, ukazuju da su ti položaji neprirodni za ljude koji su usmrceni u obracunu. Tijela su razmještena iza kuce, i na prvi pogled odaju utisak da su imali namjeru da iz kuce pobjegnu.
Gradaninu, prosjecnih svojstava, namecu se pitanja: Ako je policija, sa jakim policijskim snagama, specijalno obucenim i opremljenim za hvatanje terorista, sa psima tragacima, opkolila usamljenu kucu u malom selu, po cijem je naredenju i pismenom ovlašcenju, postupila suprotno zakonskim ovlašcenjima. Ako su, sada pokojni Lukovic i Spasojevic bili naoružani, ili se to osnovano pretpostavljalo, morali su, prvo, biti pozvani da se predaju. U slucaju vatre, policija je bila obavezna da pošalje specijalce, koji bi, bacanjem dimnih bombi paralisali osumnjicene i lako ih savladali. Sa takvim brojem policajaca, konfiguracijom terena, opremom i velikim brojem službenih pasa, koji su pokazani na filmu srpske vlade, savladivanje dvojice bjegunaca bila bi rutinska akcija, u kojoj bi oni, bez ikakvog problema, mogli biti savladani.
Ocigledno je da su Lukovic i Spasojevic ranije ubijeni, i tu donijeti. Modrice na glavi, krvni podlivi na licu, kada se uvecaju fotografije, ukazuju na ranije fizicko zlostavljanje dvojice strijeljanih.
Srpska vlada je pokojnog Spasojevica i Mileta Lukovica danima optuživala da su odgovorni za otmice i smaknuce oko 50 ljudi, da su prokrijumcarili tone narkotika i izvršili mnogo drugih, teških i necasnih djela.
Ko je naredio ubistvo ovako važnih ljudi, cijom smrcu se zatiru tragovi. Po mafijaškom principu - mrtva usta ne govore.
General Sreten Lukic, na konferenciji za štampu pozvao je i svog ratnog druga Milorada Lukovica Legiju da se preda, jer ce u protivnom biti likvidiran.
Oni koji su ratovali na Kosovu znaju da je pokojni Legija, šamarao šamarao Lukica zbog pljacke koji su vršili policajci pod komandom generala Gorana Radosavljevica Gurija.
Smaknuce Milorada Lukovica Legije tek treba da se obznani, a nadena je i lokacija gdje ce se pokazna vježba hvatanja i strijeljanja održati. NJegovom smrcu, kao covjeka koji je komandovao jednicom, koja je, ocigledno pocinila dosta zlocina, prekinuce se karika odgovornosti. Po istom principu - mrtva usta ne govore.
Krvavo proljece u Srbiji samo ce, naizgled, zadati udarac mafiji. Mafija u Srbiji, ustvari, nije ni postojala. Postojale su organizovane grupe, koje su zlocine vršile i sticale bogatstvo pod punom zaštitom i bivšeg i aktuelnog režima, puneci pojedincima iz vlada xepove i konta. Sada se srpska vlada ratosilja opasnih svjedoka, a njihovim glavama iskupljuje svoje teške promašaje u spoljnoj, politici, ekonomiji, bezbjednosnom sistemu i gušenju ljudskih prava.

Kako funkcioniše ostatak od "Demokratske opozicije Srbije"

Zajedno zbog straha od robije

Vanredno stanje u Srbiji potrajace sve dok se ne bude otkrilo ko je finansijer atentata na pokojnog premijera dr Zorana Đindica, saopštio je poslanik u Narodnoj skupštini i predsjednik Koalicije "Šumadija" g. Branislav Kovacevic


Odluku o uvodenju i ukidanju vanrednog stanja, po slovu srpskog ustava, donosi predsjednik Republike. Ali, od 12. marta, kada je neustavna predsjednica Nataša Micic, legalna predsjednica parlamenta, ukazom uvela republiku u diktaturu, junoše iz Demokratske opozicije utrkuju se u davanju ocjena o uhapšenim, njihovim poslovima, nacinu hapšenja, licnom i porodicnom životu, pa i sami orocavaju trajanje vanrednog stanja, po svom cefu. Da to ucini neko drugi, ko nije u redovima DOS-a, na njega bi odmah primijenili odredbe iz naredbe gospode Micic, i strpali bi ga u zatvor. Narodna skupština Srbije ima prostu vecinu glasova, jer preostali dio DOS-a ujedinjuje strah njihovih lidera od zatvora.
Vec pomenuti gospodin Branislav Kovacevic lider je Koalicije Šumadija sa sjedištem u Kragujevcu. NJegova sranka ima jedva desetinu clanova. Ovu partiju osnovao je, svojevremeno, pokojni dr Ivan Đuric, vrativši se iz Pariza. Književnik Vidosav Stevanovic, koji je u egzilu u Parizu, preporucio je dr Đuricu gospodina Branislava Kovacevica kao svog licnog šofera. Poslije iznenadne smrti g. Ivana Đurica, njegov vozac je postao predsjednik stranke, koju su odmah napustili i onako malobrojni clanovi. G. Kovacevic je nastavio da prima apanažu od biznismena Borisa Vukobrata, predstavljajuci da su mjesecni troškovi za zakup poslovnog prostora stranke preko dvije hiljade dolara. Pisac Stevanovic ubijedio je g. Vukobrata da su stranacke kancelarije u porodicnoj kuci g. Kovacevica, i "Šumadija" je ostala bez apanaže. Onda se g. Kovacevic našao na platnom spisku premijera Đindica.
O njegovim poslovnim aranžmanima SUP Kragujevca ima debeo dosije. Predsjednik Pokreta za demokratsku Srbiju, penzionisani general Momcilo Perišic, optužen je pred Vojnim sudom u Beogradu jer je uhvacen na djelu u pokušaju predaje povjerljivih dokumenata stranom diplomati. Premijer Đindic nije tada podnio ostavku zbog izdajnickog cina svog potpredsjednika, jer su mu bili potrebni glasovi Perišicevih poslanika. Ali je Stejt dipartment, u znak poštovanja prema sposobnostima vojne bezbjednosti, povukao svog diplomatu. Generala Perišica ocekuje višegodišnja kazna zatvora, cim ostane bez imuniteta.
Gospodin Momcilo Trajkovic, koji u srpskom parlamentu predstavlja Srbe sa Kosova, kao kadar prethodnog režima, kupio je stan u Makedonskoj ulici, u najstrožem dijelu predstonice, od 150 kvadrata! Imovina g. Trajkovica, nekadašnjeg upravnika zemljoradnicke zadruge u Ajvaliji kod Prištine, procjenjuje se na milione eura.
Partija g. Nenada Canka - Liga socijaldemokrata Vojvodine - ima u parlamentu pet poslanika. G. Canak je gazda Vojvodine. Svoje ekonomske interese ostvaruje preko biznismena Miodraga Kostica, zvanog Kole, koji je za par eura kupio sve vojvodanske šecerane. Druga ruka g. Nenada Canka je trenutno u zatvoru. G. Nenada Opacica uhapsila je policija zbog otmice, reketa, dilovanja drogom. I lijeva ruka Kostic je krenula ka zatvoru, kada je direktor Uprave javnih prihoda Ministarstva finasija g. Aleksandar Radovic naložio da Koletova firma plati na ime utajenog poreza oko 20 miliona eura. G. Radovic se od Cankovih žestokih momaka spasio bjekstvom u Luksemburg, ali je ponio sa sobom i papire.
G. Jožefa Kasu, potpredsjednika srpske vlade, cija partija ima pet poslanika, optužuje potpredsjednik vlade g. Mile Isakov zbog velikih malverzacija koje je pocinio u Subotici, i traži njegovu krivicnu odgovornost.
Doskorašnji poslanik Koalicije "Vojvodina" Marjan Risticevic prije dva mjeseca je na sva usta optužio ministra poljoprivrede i predsjednika ove koalicije g. Dragana Veselinova da mu je oteo stranku i poslanike, a od vojvodanskih preduzeca za sebe je prigrabio velike komade zemlje, i puno para...
Nije, dakle, teško zakljuciti šta drži na okupu preostali dio partija iz tzv. "Demokratske opozicije Srbije".
Za ocekivanje je da oni nastoje da vanredno stanje što duže traje, i tako odlože izbore.


29.3.2003

DA LI SRPSKA VLADA UKLANJA "NEZGODNE" SVJEDOKE

VIJEST DANA: Lukovic i Spasojevic opasniji u sudnici nego na ulici

~Srpska vlada morace u toku dana, dok se piše ovaj tekst (petak oko podne), ili najkasnije do subote, da objavi vijest i o smrti Milorada Lukovica Legije

Najava srpskih zvanicnika da ce se osvetiti zbog smrti premijera Zorana Đindica pocela je da se ostvaruje.
Prema saopštenju srpske vlade, podijeljenom novinarima u cetvrtak u 23 sata, obznanjeno je da je u policijskoj akciji hvatanja odbjeglih osumnjicenih za ucešce u atentatu na premijera Đindica, u prigradskom naselju Barajevo, tridesetak kilometara od centra Beograda, došlo do pokušaja hvatanja Dušana Spasojevica i Mileta Lukovica, da su tom prilikom oni pružali otpor, i da je policija bila primorana, kako je saopšteno, da upotrijebi silu. Lukovic i Spasojevic su tom prilikom usmrceni.
Negdje oko 20 sati Ibarskom magistralom u pravcu Barajeva projurilo je deset policijskih xipova.
Bila je to, znaju upuceni, simulacija hvatanja osumnjicenih.
U utorak je uhapšen atentator Zvezdan Jovanovic, pomocnik komandanta "crvenih beretki", i Saša Pejakovic, njegov pomagac, kao i komandant ove formacije Dušan Maricic.
Vijest o njihovom hapšenju premijer Zoran Živkovic saopštio je novinarima u srijedu, u 15 sati, na vanrednoj konferenciji za štampu, sa zakašnjenjem od 30 sati.
Istog dana uhapšeni su Dušan Spasojevic, Mile Lukovic Kum, Milorad Lukovic Legija i desetak clanova njihove grupe.
U utorak su specijalci MUP-a Srbije, u saradnji sa kolegama iz Engleske, poceli operaciju "ispitivanja osumnjicenih". U toj akciji atentator Zvezdan Jovanovic i njegove kolege podvrgnuti su najstravicnijoj torturi. Primijenjeni su elektrošokovi, paljenje nogu, genitalija, lomljenje rebara.
Mengeleove metode urodile su plodom, i tako se došlo do podatka o sakrivenoj pušci.
Nakon pribavljanja svih mogucih podataka o sakrivenom novcu, narkoticima, oružju i dokaznom materijalu, o snimcima posjeta velelepnom zdanju u Šilerovoj ulici, gdje su cesto dolazili i kupali se u Spasojevicevom bazenu pokojni premijer Đindic, sadašnji predsjednik Vlade Zoran Živkovic, potpredsjednik Vlade, Cedomir Jovanovic, funkcioneri Demokratske stranke Goran Vesic, Srda Popovic, i druga gospoda, odluceno je da se Spasojevic, Legija i Mile Lukovic likvidiraju.
NJihovo pojavljivanje na sudu moglo bi dobrano ukazati ko je sve od aktuelnih srpskih mocnika dobijao milionske iznose od "Spasojevica i Legije, ko je narucio atentat na g. Vuka Draškovica u Budvi, ko je odobrio otmicu Ivana Stambolica.
Vijest o likvidaciji Spasojevica i Lukovica pokazuje infantilnost, ali osornost srpske vlade.
Ako je imala informacije o boravku dvojice osumnjicenih u kuci u Barajevu, policija je morala postupiti po slovu zakona, a i iz nacionalnih interesa. Spasojevica i Lukovica prethodnih dana policija je sumnjicila za preko 50 ubistava, otmica, za ogromni šverc narkotika. Otuda je, da su oni zaista tu i boravili, policija morala upotrijebiti specijalnu policiju, što je u slucaju simulacije i ucinjeno.
Realno je bilo pretpostaviti da su Lukovic i Spasojevic, izmicuci potjeri, mogli, eventualno, biti naoružani streljackim naoružanjem. Ako su pucali, policija je morala da prvo pošalje pse napadace, da odvrati njihovu pažnju, da ih opkoli i drži bez vode i hrane, a potom, umorne i onesposobljene, savlada ubacivanjem šok bombe.
Ipak, objavljeno je da su oni ubijeni. Kada se o ovom slucaju povede, u dogledno vrijeme, nezavisna istraga, neki clanovi srpske vlade završice u zatvoru, zbog ubistva.
O hapšenju Spasojevica, Kuma, Legije i atentatora u utorak, srpski zvanicnici su obavijestili svoju stranacku elitu, koja je proslavila taj dogadaj.
"Ima, dakle, stotinak brbljivih svjedoka. O toj akciji obaviješten je engleski diplomata u beogradskoj ambasadi Entoni Monkton, i njemacki diplomata Peter Engels, dok drugi predstavnici diplomatskog kora tu informaciju nijesu dobili.
Srpska vlada morace u toku dana, dok se piše ovaj tekst (petak oko podne), ili najkasnije do subote, da objavi vijest i o smrti Milorada Lukovica Legije. Mjesto njegovog usmrcenja vec je odredeno.
Akcija srpske vlade u borbi protiv organizovanog kriminala imala je, ocigledno za cilj da se uklone nezgodni svjedoci sa kojima su pojednici iz srpske vlade godinama tijesno saradivali, i sprecavali srpskog ministra unutrašnjih poslova da ih u legalnoj akciji policije uhapse.
Ali, i poslanici Demokratskog centra Dragoljuba Micunovica, reformisti Mileta Isakova i pojedini poslanici Socijaldemokratske partije Slobodana Orlica zgražavaju se nad brutalnošcu srpskih snaga bezbjednosti, koji su više od hiljadu privedenih u ovoj akciji, danima izlagali najcrnjoj torturi. Otuda se ocekuje da ce srpske vlasti nastojati da nasilno produže vanredno stanje.
Proljece je, a ja živim u Srbiji. Ovo je ponovo najprisutniji grafit u Beogradu.
 

"Izgubile" se fotografije uhvacenih

Javnost je uocila da je od utorka, od jutarnjih sati, prestalo objavljivanje njihovih slika i saopštenja srpske vlade, kojim su gradani pozivani da prijave kretanje dvanaestoclane grupe. NJihove fotografije su prethodnih dana objavljivane iz sata u sat, u svim informativnim emisijama srpskih TV stanica i novinama.


28.3.2003

OSVETA SRPSKE VLADE ZBOG UBISTVA ZORANA ĐINĐICA

Krvoprolice u srpskim zatvorima

Niko od gradana Srbije nema ništa protiv da srpska vlada narkodilere, ubice, razbojnike i bande privede zakonu. Privodenjem zakon ne ovlašcuje mocnike da do te pravde dodu korišcenjem nacistickih metoda

Piše: Milovan Brkic


Na dan ubistva premijera Srbije Zorana Đindica jedan od potpredsjednika Vlade u obracanju javnosti najavio je da ce policija osvetiti smrt pokojnog premijera.
I bi tako.
Neustavnom odlukom neustavnog predsjednika Republike Srbije uvedeno je vanredno stanje i gradani Srbije su ušli u diktaturu koja se ne pamti u posljednjih 50 godina u Evropi. Vršilac dužnosti predsjednika Srbije Nataša Micic donijela je 12. marta ukaz kojim je ovlastila Ministarstvo unutrašnjih poslova Srbije da radi bezbjednosti i odbrane zemlje može preventivno odredivati zadržavanje gradana u stanicama policije do 30 dana. Istom naredbom policija može, ako nade za shodno, da o pritvaranju sumnjivog lica obavijesti clanove njegove porodice. A i ne mora.
U akciji osvete premijera srpska policija i Bezbjednosno-informativna agencija privele su na informativni razgovor nekoliko hiljada gradana.
Prema zvanicnom saopštenju, u pritvoru do 30 dana zadržano je više od 1.000 gradana.
Zadržano lice nema pravo na kontakte sa rodbinom, sa advokatom, ne može pisati pisma, ne može primati pakete. Ni garderobu za presvlacenje. Sve to, po naredbi ministra pravde Vladana Batica, uz obrazloženje – bezbjednosni razlozi.
Ustav Srbije, koji nije suspendovan, ili to barem gradanima Srbije nije saopšteno, strogo zabranjuje prinudu nad gradanima. Zabranjuje se iznudivanje iskaza prijetnjom, upotrebom sile ili drugih sredstava prinude.
Svaki osumnjiceni gradanin, po slovu Ustava i Saveznog zakona o krivicnom postupku, ima pravo na branioca.
U svom obracunu sa osumnjicenima za ubistvo premijera, srpska vlada je primijenila sve inkvizitorske metode.
Zorana Vukojevica, zvanog Vuk, pripadnika Odjeljenja unutrašnjih poslova Grocke, policija je uhapsila nakon pucnjave u kojoj je Vukojevic pogoden sa pet metaka. U Urgentnom centru Vukojevicu su samo isprane ustrijelne rane, i on je sa svim mecima u tijelu vracen u zatvor.
Skoro sva zadržana i uhapšena lica izložena su nezapamcenoj torturi. Uprava za borbu protiv organizovanog kriminala i Uprava kriminalisticke policije SUP-a Beograda pritvorene gradane ispituju po 24 casa, upotrebom struje, elektrošokova, stavljanjem plasticnih kesa na glavu, vješanjem za noge, i izlažu ih svakakvim gadostima.
Pretpostavlja se da neki nece ni preživjeti torturu u zatvorima.
Kada nakon 30 dana svi pritvorenici budu privedeni istražnom sudiji, ili neki od njih i kucama, moci ce da se utvrdi i krvavi ucinak srpske vlade u osveti premijera.
Niko od gradana Srbije nema ništa protiv da srpska vlada narkodilere, ubice, razbojnike i bande privede zakonu. Privodenjem zakon ne ovlašcuje mocnike da do te pravde dodu korišcenjem nacistickih metoda.
Oni koji prežive vanredno stanje moci ce da posvjedoce, makar preko svojih branilaca, o tome šta im se sve dešavalo tokom krvavog perioda.

 

Poslije nezapamcene torture, ne lice na ljudska bica


Hapšenje atentatora Zvezdana Jovanovica i Saše Pejakovica, pripadnika Jedinice za specijalne operacije, nije prikazano jer su nad njima primijenjene nezapamcene mjere torture, i ne lice na ljudska bica.
Srpska vlada je danima prikazivala snimke hapšenja sitnih dilera i lica iz Mihajloviceve `bele knjige`, ali je pokazana samo službena fotografija atentatora Jovanovica i njegovog pomagaca Saše Pejakovica.
Takode, ni fotografija smijenjenog i pritvorenog komandanta `crvenih beretki` nije objavljena, što je suprotno dosadašnjoj praksi srpske vlade.

 

Ko je general Sreten Lukic koji rukovodi akcijom "Osveta premijera"


Akcijom "Osveta premijera" rukovode nacelnik Resora javne bezbjednosti MUP-a Srbije general Sreten Lukic, nacelnik Uprave za borbu protiv organizovanog kriminala pukovnik Boro Banjac i nacelnik Žandarmerije general-major Goran Radosavljevic Guri.
General Lukic je bio komandant Kriznog štaba za Kosovo. NJegov brat Milan Lukic optužen je da ubio oko 2000 muslimana na mostu u Višegradu, a ovih dana sudi mu se, u odsustvu, pred Okružnim sudom u Beogradu, zbog kidnapovanja i ubistva 17 muslimana u Sjeverinu. Iz bezbjednosnih razloga, Sretenov brat se krije u Obrenovcu. General Lukic je odbio da izvrši preko 1.000 pravnosnažnih presuda, kojima je MUP-u Srbije naloženo da vrati na posao policajce koje je Lukic otpuštao s posla.
U akciji osvete premijera ucestvovao je i general Goran Radosavljevic Guri. U vrijeme prethodnog režima Guri je vodio posebne jedinice, komandovao je prepadnim vodom. Haški tribunal ga sumnjici da je iz snajpera u Peruvu, opština Bajina Bašta, ubio dvojicu belgijskih vojnika u selu Skeleni, s one strane Drine. U svojoj karijeri Guri je dobijao i specijalne zadatke. U Kanadi je "smirivao" cetnicku emigraciju. Neke je zauvijek smirio.