Petak, 04. Apr. 2003.
NOVI (DOBRO
SKRIVANI) DETALJI OKO ATENTATA NA ĐINĐICA
Srpska vlada prikriva sopstvenu umiješanost u premijerovu likvidaciju
~Dan uoci premijerovog ubistva šef njegovog obezbjedenja g. Nenad Vukosavljevic
otišao je na "bolovanje". Nepoznate osobe su dva dana uoci atentata iskljucile
kamere na zgradi Vlade
(Od našeg ratnog izvještaca)
Detalji istrage atentata na premijera Đindica dobro se skrivaju od ociju
javnosti.
Koristeci vanredno stanje za pogrom kriminalnih grupa, srpska vlada, vješto,
prikriva sve važne detalje do kojih se došlo dosadašnjom istragom.
Niko još zvanicno nije saopštio da je u obezbjedenju premijera Đindica bilo 37
policajaca koji su došli u Bezbjednosno-informativnu agenciju sa debelim
policijskim dosijeima, o ranijim osudama.
Dan uoci premijerovog ubistva šef njegovog obezbjedenja g. Nenad Vukosavljevic
otišao je na "bolovanje". Nepoznate osobe su dva dana uoci atentata iskljucile
kamere na zgradi Vlade.
Na dan ubistva, premijer je, što je neuobicajeno, sam izlazio iz kola,
oslanjajuci se na štake. Sam je došao do ulaznih vrata, koja su bila zakljucana,
pokušavajuci da ih otvori. Tjelohranitelji nijesu izlazili iz kola. Onda su se
otvorila vrata i iz zgrade su odjeknula dva pucnja, koja su pogodila premijera.
Posmatraci sa zgrade CIP-a, koja se nalazi u istoj ulici, preko puta zgrade
Vlade Srbije, culi su i treci pucanj. Premijer je ostao na mjestu mrtav, i deset
minuta je ležao opružen na ulaznom hodniku.
Atentatori su izašli iz zgrade Vlade, ušli u službena Vladina vozila i brzo se
udaljili.
Sa velikim diletantizmom, koristeci se najgorom represijom, Vlada prikriva sve
detalje istrage.
Gradani koji su istog dana u SUP-u Beograda pokušali da posvjedoce kako su
vidjeli atentat na predsjednika, ljubazno su saslušani, bez uzimanja ikakvih
izjava.
Price o atentatoru sa naocarima sa zlatnim okvirom, te potjernica za njim,
objavljivanjem slike vojnog muzicara, kao navodnog atentatora, pokazuju da
srpska vlada prikriva sopstvenu umiješanost u premijerovu likvidaciju.
MISTERIJA
SRPSKIH ZATVORENIKA
Frenki mrtav, Jovica Stanišic u teškom stanju
Pouzdan izvor "Dana" potvrdio je smrt Franka Simatovica, bivšeg komandanta "crvenih
beretki".
Simatovica su srpske vlasti uhapsile 13. marta, i potom izložile nevidenoj
torturi, koju prolaze svi pritvorenici, kojima je odreden pritvor, po osnovu
ovlašcenja koja je policiji dala neustavni predsjednik Srbije Nataša Micic.
Gospoda Micic je zloupotrijebila Zakon o vanrednom stanju, i primijenila tacku 7
pomenutog zakona, koja se odnosi na stanje neposredne i stanje ratne opasnosti,
odnosno ratnog stanja.
Životno je ugoržen i bivši nacelnik Službe državne bezbjednosti Jovica Stanišic,
koji je, takode, bio izložen zvjerskom mucenju, mada je teško bolestan.
Operisana Svetlana-Ceca Ražnatovic
Zatvorske vlasti su na velikim mukama, jer se stotine pritvorenika nalazi u
stanju životne ugroženosti, usljed batinanja, mucenja elektrošokovima, vadenje
noktiju.
Gospoda Svetlana Ražnatovic je operisana, njoj je prelomljena vilica, izbijeni
su zubi, i teško vidi na lijevo oko.
Zatvorske vlasti, po naredbi ministra pravde, zabranjuju svaki kontakt optuženih
sa rodbinom, advokatima i sudskom stražom. Logoraši ne mogu da pišu pisma, a
nikakve informacije o njihovom zdravstvenom stanju ne daju se rodbini.
U prekjucerašnjoj posjeti Beogradu, koja je uslijedila usljed informacije o
nevidenoj brutalnosti srpske vlade prema pritvorenicima i gušenju sindikalnih
sloboda i organicavanju sloboda medija, ministar spoljnih poslova SAD Kolin
Pauel, upozorio je srpsku vladu da ce se suociti sa posljedicama svojih odluka.
Ali, ko preživi golgotu srpskog vanrednog stanja u beogradskom okružnom i drugim
kazamatima, imace šta da prica.
LAŽNO OPTUŽEN
SUDIJA OKRUŽNOG SUDA U BEOGRADU
Sudija Đojincevic nije primao mito
Srpska vlada je prošle nedjelje, na sva zvona, objavila da je uhapšen sudija
Okružnog suda u Beogradu Života Đojincevic, pod optužbom da je pripadnik "zemunskog
klana".
Vlada je pokazala sliku sudije Đojincevica sa lisicama na rukama, a zvanicnim
saopštenjem sudija je optužen da je kao predsjednik vanraspravnog vijeca
beogradskog Okružnog suda u Beogradu primao mito od "zemunskog klana", i da je
za novac ukidao rješenja o pritvoru. Prilikom pretresa stana sudije Đojincevica,
saopšteno je, nadene su dvije snajperske puške i 70.000 eura, u gotovom.
Nakon detaljne policijske istrage, novosadskom Okružnom sudu policija je
podnijela krivicnu prijavu protiv sudije Živote Đojincevica zbog nelegalnog
posjedovanja oružja. Provjerom sudijinih navoda da je 70.000 eura dobio od
prodaje naslijedenog poslovnog prostora, utvrdeno je da taj novac zaista potice
od tog pravnog posla, da je kupoprodajni ugovor ranije ovjeren, i da je kupac
potvrdio sudijine navode.
Policija je, pažljivim provjerama svih predmeta u kojima je ucestvovao sudija
Đojincevic, ustanovila da nema nijedne sumnjive odluke koja ukazuje da je sudija
primio mito. To niko ni od stranaka nije mogao da potvrdi.
Srpska vlada nije upoznala javnost sa svojim klevetnickim aktivnostima prema
sudiji Đojincevicu. NJegova tragedija pocela je prošle godine. U decembru mu je
tragicno preminula supruga, a u januaru mu je umro brat. Sudija je živio sam, i
povuceno.
Srpska vlada se drži one narodne: Dok zec dokaže Bosancu da nije zec…
Cetvrtak, 03. Apr. 2003.
Tragom
zahtjeva Slobodana Miloševica da bude ispitan o "slucaju Stambolic``
VIJEST DANA: Dušan Mihajlovic organizovao likvidacije?
~Za desetogodišnje vladavine Miloševicevih socijalista Dušan Mihajlovic je
bio glavna spona izmedu vojne i civilne službe bezbjednosti, politickih stranaka
i studentskih organizacija
U nastavku sudenja pred haškim sudijom Ricardom Mejom, biviši predsjednik SRJ
Slobodan Miloševic je u ponedjeljak, vidno uzbuden, zahtijevao od
predsjedavajuceg sudskog vijeca da hitno izda dozvolu predstavnicima srpskih
pravosudnih organa da ga ispitaju povodom slucaja ubistva Ivana Stambolica.
- Imam i ja mnogo toga da kažem - bijesno je zakljucio gospodin Miloševic. Od
uvodenja vanrednog stanja u Srbiji, ovdašnje prilike pomno prate sve strane
obavještajne službe, i njihovi analiticari.
Potpisani novinar je, kontaktirajuci strane novinare, koji su ga intervjuisali,
došao do skandaloznog otkrica.
Likvidaciju Ivana Stambolica, atentate na gospodina Vuka Draškovica i pokojnog
premijera Zorana Đindica, organizovao je srpski ministar unutrašnjih poslova
Dušan Mihajlovic!
Analiticari stranih službi bezbjednosti pamte da je gospodin Mihajlovic bio
dugogodišnji Miloševicev koalicioni partner. Preko njegovog poslovnog sistema "Lutra``
finansirane su "crvene beretke", paravojska i srpska opozicija.
Po nalogu gospodina Miloševica, gospodin Mihajlovic je za usluge "dobre`` volje
placao i Draškovicev Srpski pokret obnove i Đindicevu Demokratsku stranku.
Dušan Mihajlovic je za desetogodišnje vladavine Miloševicevih socijalista bio
glavna spona izmedu vojne i civilne službe bezbjednosti politickih stranaka i
studentskih organizacija.
Dolaskom DOS-a na vlast, gospodin Mihajlovic je, spretnom rukom stranih službi
bezbjednosti, postavljen za ministra policije.
- Kada je to mjesto zauzeo, izjavio je da je vidio svoj dosije, i da ga je naša
bezbjednosna služba vodila kao elitnog agenta britanske obavještajne službe
Mi-5. Sa tim podacima Mihajlovic je pravio šale.
Prvo što je ucinio, Mihajlovic je strpao u zatvor bivšeg šefa Državne
bezbjednosti gospodina Radomira Markovica, a potom se, elegantno, otarasio i
njegovog nasljednika gospodina Gorana Petrovica i njegovog zamjenika Zorana
Mijatovica.
U britansku ambasadu u Beogradu, po obnavljanju diplomatskih odnosa, na službu,
kao diplomate, dolaze i Entoni Monkton i njegova supruga, koji su službenici
Mi-6. Na vrata gospodina Mihajlovica oni ulaze bez kucanja, bez najave.
Na dan Đindicevog strijeljanja, u popodnevnim satima, kada je uvedeno vanredno
stanje, gospodin Monkton je tri sata bio u kabinetu gospodina Mihajlovica. Taj
razgovor nije za prepricavanje.
Kao ministar unutrašnjih poslova, gospodin Mihajlovic je mjesecima tvrdio da
policija ima saznanja ko je ubio Ivana Stambolica, ko je organizovao atentate na
gospodina Draškovica, ali da nema sudskih dokaza. Gospodin Mihajlovic je,
sigurno, sve te podatke, izgleda, precizno, znao.
Koristeci se vanrednim stanjem, gospodin Mihajlovic je pohitao da se oslobodi
svih nezgodnih svjedoka. Iza brave su se našli bivši funkcioneri Državne
bezbjednosti Jovica Stanišic Frenki Simatovic.
Milorada Lukovica Legiju Mihajilovic je optužio kao glavnog organizatora.
Navodne finansijere i ucesnike na atentat Vuka Draškovica, gospodina Spasojevica
i Mileta Lukovica Mihajilovic je pobio. Bez Legije, kao karike izmedu narucioca
i izvršilaca, Mihajloviceve ruke ostaju ciste. Bez Jovice Stanišica, Franka
Simatovica i Radomira Markovica, Mihajlovicev dosije, smatra on, ostace van
ociju radoznalih.
Odlukom Stejt dipartmenta, od Haškog tribunala povuceni su svi dokazi koje su
americke službe prikupile o zlocinima na prostorima bivše Jugoslavije, pod
izgovorom da bi na taj nacin SAD izgubile ugled predstavljajuci se da sve po
bijelom svijetu špijuniraju.
Teret dokazivanja preuzela je engleska obavještajna služba. NJen diplomata
Monkton ovih dana ulazi u kancelariju direktora BIA Miše Miljkovica i njegovog
zamjenika Gorana Živaljevica bez najave, bez prevodioca.
Balkanske igre su uvijek zanimljive za strane obavještajce i njihove analiticke
mocne službe, koje ovih dana ubrzano slažu kockice.
Cini se da ce mozaik biti jeziv.
Otuda, sa nestrpljenjem se ocekuje šta gospodin Miloševic o slucaju ubistva
Ivana Stambolica ima da kaže.
Mirjanu Markovic
upozorio Tahir Hanovic da se skloni
Naivno zvuci objašnjenje da je gospoda Markovic otišla u Moskvu 23. februara, da
se skloni. NJeno "sklanjanje`` pospješio je Mihajlovicev funkcioner Tahir
Hanovic, nesudeni zet Mirjane Markovic, stavljajuci joj do znanja, da ode iz
zemlje, jer ce "biti oluje``.
Mirjanino odsustvo Mihajlovicu je poslužilo da istragu usmjeri prema njoj.
DOS - HAPSE,
ISLJEĐUJU, OSUĐUJU...
Trideset dana mucenja suviše kratko da bi se iznudilo priznanje
~Prema ustavnom ustrojstvu Srbije, policija je organ otkrivanja, javno
tužilaštvo je organ gonjenja osumnjicenih, a presude donose sudovi, po
sprovedenom postupku
Od uvodenja vanrednog stanja grupa funkcionera iz vrha vladajuce koalicije DOS
svakodnevno optužuje, poimenicno, vode raznih klanova, politicke
neistomišljenike, novinare, sudije, prijeti njihovim hapšenjima i obecavaju
sudenja.
Demokratske srpske vlasti, kako sebe predstavljaju, uporno nastoje da trajanje
policijskog pritvora produže na dva mjeseca. Trideset dana mucenja je ocigleno
suviše kratko da bi se od hiljade uhapšenika iznudilo priznanje.
Gospoda Cedomir Jovanovic, Bojan Pajtic, Dragan Šutanovac, Ivan Andric, ministar
pravde Vladan Batic, premijer Zoran Živkovic i potpredsjednici Vlade Dušan
Mihajlovic i Žarko Korac obecavaju nove procese.
Prema ustavnom ustrojstvu Srbije, policija je organ otkrivanja, javno tužilaštvo
je organ gonjenja osumnjicenih, a presude donose sudovi, po sprovedenom postupku.
Teško je objasniti kojim se razlozima rukovode pomenuta gospoda saopštavajuci
rezultate policijske istrage, najavljujuci ko ce sve biti krivicno gonjen,
uhapšen i suden. U iole demokratski ustrojenim državama, pa i u vrijeme
vanrednog stanja, poštuju se zakoni, i ne brkaju se babe i žabe.
Najavljujuci razrješenje misterioznog nestanka Ivana Stambolica, srpske vlasti i
njeni neovlašceni glasnogovornici saopštili su javnosti, prvo, da je
kidnapovanje izvela cetvoroclana grupa pripadnika "crvenih beretki``. Dan
kasnije, toj grupi je pridodat i bivši komadant ove formacije Dušan Maricic
Gumar, a kao narucioci Stambolicevog ubistva, oznaceni su bivši predsjednik SRJ
Slobodan Miloševic i njegova supruga Mirjana Markovic.
I zvani i nepozvani iz DOS-a, obracajuci se javnosti, ubjeduju istu da je
gospoda Markovic zemlju napustila 23. februara, da je trenutno u Moskvi i da se
za njom intenzivno traga.
Gospodin Bojan Pajtic saopštio je u utorak da je gospodi Markovic upucen poziv
da policiji da izjavu u svojstvu svjedoka, a ako se na taj poziv ne odazove,
bice za njom raspisana potjernica.
U istražnom odjeljenju beogradskog Okružnog suda, "Danu" je potvrdeno da
krivicna prijava ni zahtjev za sprovodenjem istrage protiv gospode Mirjane
Markovic nije podnijet.
Za svjedokom se ne može izdati potjernica, vec samo nalog za njegovo dovodenje,
ako je na teritoriji državne zajednice.
Izdavanje potjernice se, po odredbi clana 566 stav I Zakonika o krivicnom
postupku, može narediti kada se okrivljeni protiv koga je pokrenut krivicni
postupak zbog krivicnog djela za koje se goni po službenoj dužnosti i za koje se
po zakonu može izreci kazna zatvora od tri godine ili teža kazna nalazi u
bjekstvu, a postoji naredba za njegovo dovodenje ili rješnje o odredivanju
pritvora.
Po stavu drugom istog clana, izdavanje potjernice nareduje sud pred kojim se
vodi krivicni postupak.
Da bi za gospodom Markovic bila raspisana medunarodna potjernica, protiv nje
prvo mora biti podnijeta krivicna prijava Okružnom javnom tužilaštvu u Beogradu,
koje potom mora zahtijevati istragu i odredivanje pritvora od Okružnog suda u
Beogradu. Tek kada istražni sudija donese pravnosnažno rješenje o sprovodenju
istrage i odredivanju pritvora, prethodno odredivši optuženoj advokata po
službenoj dužnosti, može se zahtijevati od Interpola da raspiše medunarodnu
potjernicu. Ako bi gospodu Markovic uhapsili, recimo u Moskvi, od
srpsko-crnogorske zajednice bili traženi bi dokazi o njenoj krivici, prije
odluke o estradiciji.
Prijeteci navodnim pozivom optuženoj da se kao svjedok pojavi pred
Mihajlovicevim policajcima, srpski politicki komesari zaboravljaju da za
izdavanje potjernice postoji procedura, koju, ipak, poštuje medunarodna
zajednica, ako vec srpskoj vladi nije do poštovanja zakonitosti, kao osnovnog
nacela svake pravne države.
Protiv gospode Markovic policija, za sada, nije podnijela krivicnu prijavu,
kojom je osnovano sumnjici da je ucestvovala u ubistvu Ivana Stambolica.
Rodbina Kuma i
Šiptara nece znati ni za njihove grobove
Srpski zvanicnici svakodnevno sablažnjavaju javnost šokantnim izjavama.
Potpredsjednik srpske vlade g. Žarko Korac, gostujuci na BK televiziji, saopštio
je da ce policija tajno sahraniti posmrtne ostatke Dušana Spasojevica i Mileta
Lukovica, bez obilježavanja njihovih grobova. NJihovoj rodbini nece biti
dozvoljeno da znaju gdje su oni sahranjeni, a zabranjeno je i davanje citulja u
novinama.
Gradanima zastaje dah slušajuci svakodnevne prijetnje srpskih diktatora.
Srijeda, 02. Apr. 2003.
PRODUŽUJE SE SPISAK "TEKOVINA" VANREDNOG STANJA U SRBIJI
Sindikati pred zabranom
~Na udaru su Ujedinjeni granski sindikati (UGS) na čijem je čelu g. Branislav
Čanak, i Vijeće samostalnih
sindikata Srbije, koje predstavlja Milenko Smiljanić
Tradicionalni prvomajski uranak za sindikalne vođe u Srbiji biće organizovan u
beogradskom Okružnom
zatvoru.
Prema kućnom redu, ustajanje u ovoj ustanovi je po PS-u, uvijek u pet sati i
tredeset minuta.
Srpska vlada je, uvodeći vanredno stanje, riješila da ućutka sindikate. Na udaru
su Ujedinjeni granski sindikati
UGS na čijem je čelu g. Branislav Čanak, i Vijeće samostalnih sindikata Srbije,
koje predstavlja Milenko
Smiljanić.
Od početka svoga rada, srpska vlada, na čelu sa pokojnim premijerom Zoranom
Đinđićem, nastojala je da
izbjegne svaki mogući kontak sa sindikatima. Za ministra za rad imenovan je
predsjednik marginalnog
sindikalnog pokreta – Asocijacije samostalnih i slobodnih sidnikata g. Dragan
Milovanović. On se trudio da,
koliko ga noge nose, pobjegne od svojih kolega.
Nova-stara vlada, koristeći se vanrednim stanjem, nastoji da prikupi
obavještajne podatke o sindikalnim
liderima i aktivistima u najvećim javnim preduzećima. BIA ima specijalni zadatak
da obavi ovaj prljavi posao.
Rasprodaja javne imovine u Srbiji se nastavlja smanjenom žestinom, i daleko od
očiju javnosti.
Predsjednik Nezavisnog sindikata policije g. Milosav Vasić uhapšen je odmah po
uvođenju vanrednog stanja.
Gospodin Vasić je rame uz rame sa g. Đinđićem, Koštunicom, Draškovićem i drugim
sadašnjim drmatorima iz
Vlade, učestvovao na svim protestima protiv prethodnog režima. Sa govornica su
svi sadašnji članovi Vlade
obećavali da će policija imati svoj sindikat. Poslije 5. oktobra g. Vasić se
vratio u službu, i nadležno
ministarstvo je dozvolilo rad sindikata.
Kada je pretprošle godine sindikat organizovao demonstracije, g. Vasića su odmah
suspendovali rješenjem
ministra unutrašnjih poslova g. Živkovića.
Prošle nedjelje g. Dragan Šutanovac, bivši pomoćnik g. Zorana Živkovića,
gostujući u emisiji TV Politike,
saopštio je da se vodi intenzivna istraga zašto je prije 20 mjeseci Nezavisni
sindikat policije organizovao
štrajk, kada nije imao nikakvog razloga. Protest policije od prije 20 mjeseci
predsjednik Odbora za
bezbjednost Skupštine Srbije doveo je u vezu sa ubistvom premijera.
Predsjednik Nezavisnog sindikata policije je na svakodnevnom ispitivanju.
Izložen je najgoroj vrsti torture, po
nalogu generala Sretena Lukića. Sindikat je mjesecima ukazivao na zloupotrebe
srpskog ministra policije
Dušana Mihajlovića, a na dan atentata na premijera, isti sindikat je zatražio
njegovu odgovornost i ostavku.
Ostavke nije bilo, ali je Vasić u zatvoru.
Očekujući masovne demonstracije usljed katastrofalnog stanja ekonomije,
zatvaranja preduzeća, odsustvo
svake zakonske zaštita zaposlenih, srpska vlada se priprema za oštre obračune sa
sindikalnim aktivistima.
Posebnu ulogu imaće Biro za komunikacije srpske vlade, koji priprema medijsku
kampanju protiv čelnih ljudi
sindikata.
Da li se sirotinja raja može ućutkati?
Još nema potvrde o smrti Frenkija
Supruga i sinovi Franka Simatovića, osnivača Jedinice za specijalne operacije,
poznatije kao "crvene
beretke``, koji je pritvoren po uvođenju vanrednog stanja, u četvrtak 13. marta,
uporno pokušavaju da
saznaju istinu o zdravstvenom stanju nekadašnjeg značajnog funkcinera državne
bezbjednosti.
Frankova supruga Vesna obratila se tokom jučerašnjeg dana ministru pravde Srbije
g. Vladanu Batiću, i
upravniku Okružnog zatvora u Beogradu g. Aleksandru Jovanoviću. Odgovora nije
bilo – jer su odgovorni bili
na sastancima. Ona je željela da vidi supruga ili da mu uruči poklone jer mu je
juče bio rođendan. Nije
uspjela u tome.
Uvođenjem vanrednog stanja, srpski ministar je uveo drakonske mjere prema
pritvorenicima, zabranjujući im
posjete porodica, prijem i slanje pisama, paketa, odjevnih predmeta, prijem
advokata, i zabranu
komuniciranja sa sudskom stražom. Jedino su ovlašćeni pripadnici policije da sa
pritvorenicima mogu
neograničeno da vode "informativni razgovor`` i bez njihove saglasnosti.
Prema međunarodnim konvencijama, koje je i bivša SRJ ratifikovala, svako lice u
zatvoru može, bez odluke
suda, biti zadržano najduže tri dana.
Ako srpska vlada uhapšene smatra ratnim zarobljenicima, obavezna je da omogući
Crvenom krstu da ih
posjeti, da dozvoli da pišu rodbini i da primaju pakete sa hranom i odjećom.
Očigledno je da je ukazom ministra policije za oko 2.000 pritvorenika uskraćeno
pravo koje ni Hitler nije
uskraćivao logorašima, koji su mogli dva puta mjesečno o trošku Rajha da pišu
pisma i primaju odgovore, i
da jednom mjesečno dobijaju pakete.
Strah rodbine Franka Simatovića, arogancijom srpskih vlasti, postaje sve veći.
Izvori potpisanog novinara
kažu da je g. Simatović "pao`` na slučaju Željka Maksimovića Make, prilikom
isljeđivanja na ovu temu, koje
izgleda, zbog "iživljavanja", nije preživio.
Iživljavanje nad Cecom
Na internom sastanku u Vladi Srbije, premijer Zoran Živković obratio se u
ponedjeljak ministru policije
Dušanu Mihajloviću predlažući da se televizijskim stanicama PINK i BK Telekom
ustupe snimci ispitivanja
gospođe Svetlane Ražnatović.
Ministar Mihajlović je kratko odgovorio: ``Nije za pokazivanje. Iživljavali su
se nad njom``.
Premijer Živković je bio zatečen odgovorom. Ipak, uzdražao se, kratkim prekorom:
"Manje se iživljavajte".
Utorak, 01. Apr.
2003.
SKANDALOZNO
U zatvoru ubijen Franko Simatovic Frenki?
Beogradom je juce u jutarnjim casovima prostrujala vijest da je u Okružnom
zatvoru u Beogradu podlegao povredama Franko Simatovic, zvani Frenki, nekadašnji
komadant "crvenih beretki".
Simatovic je pritvoren 12. marta, nakon Ukaza o proglašenju vanrednog stanja u
Srbiji, a po ovlašcenju koje je dao ministar unutrašnjih poslova da iz razloga
nacionalne bezbjednosti, kako je objašnjeno, može pojedine gradane pritvarati do
30 dana, bez obrazloženja i obaveze da o tome obavijesti porodicu.
Simatovicevo hapšenje u njegovom stanu na Zvezdari obavili su pripadnici SAJ-a,
a akcija je licila na americke akcione filmove.
Na molbu upravnika Okružnog zatvora u Beogradu Aleksandra Jovanovica, direktor
BIA-e Miša Miljkovic odborio je da Frenki Simatovic dobije neophodne ljekove.
Istog dana Frenkijev sin je donio ocu te ljekove. Direktor BIA-e je bio
milosrdan i prema svom bivšem nacelniku Jovici Stanišicu, koji je uhapšen iste
veceri, i koji boluje od raka debelog crijeva. I njemu su dostavljeni ljekovi.
Srpski ministar je ponudio Haškom tribunalu da Stanišic i Simatovic odmah budu
prebaceni u Hag, ali je stiglo saopštenje da oni nijesu optuženi.
Simatovic je iz prostorija Okružnog zatvora izvoden pet puta. Ocigledno da nije
mogao izdržati torturu, kroz koju prolaze skoro svi uhapšeni (oko dvije hiljade).
Telefoni u stanu porodice Simatovic su iskljuceni, a zvanicnog saopštenja vlasti,
za sada, dok se piše ovaj tekst, nema.
Vesic prijeti Koštunicinim kadrovima da ce im montirati "dokaze"
Šefu poslanicke grupe Demokratske stranke Srbije u Skupštini Srbije Dejanu
Mihajilovu prošle nedjelje obratio se Goran Vesic, jurišnik Demokratske stranke,
prijetnjom da su u Televiziji Pink napravili montažu kako, navodno, poslanik DSS-a
Zoran Šami i savjetnik Vojislava Koštunice posjecuju zdanje u Šilerovoj ulici.
Mihajlov se nasmijao prijetnji, jer svi znaju da je g. Šami teško bolestan i da
njegov odlazak u gangsterska legla nikom živom ne bi pao na pamet.
Glavnog urednika BK Televizije Marica na vanrednoj konferenciji Vlade Srbije,
pred dvadeset svjedoka, Vladimir Popovic, zvani Beba, nekadašnji šef Vladinog
biroa za komunikacije, a sada savjetnik u Kompaniji Cepter, grdio je što
Televizija BK nije objavila navedeni montirani snimak. Urednik se branio da još
nije dobio saglasnost Bogoljuba Karica.
U razracunavanju sa svim i svakim, srpska vlada nacinice svom narodu veliko zlo.
Srbijanska
politicka elita koristi vanredno stanje da ucvrsti svoje pozicije
Cetiri jahaca Srbije
~U vrijeme trajanja vanrednog stanja kompanija "Braca Karic", korporacija
"Delta", poslovni sistem "Lutra" i novosadska firma "MK" osigurace svoje
pozicije i uticaj. "Lutru" je osnovala Služba državne bezbednosti
Period vanrednog stanja služi srpskoj politickoj eliti da osigura, na duži rok,
svoje ekonomske i politicke uticaje.
Miloševic je otišao, cini se, zauvijek, ali njegovi ucenici idu dalje.
U vrijeme trajanja vanrednog stanja kompanija "Braca Karic", korporacija
"Delta", poslovni sistem "Lutra" i novosadska firma "MK" osigurace svoje
pozicije i uticaj.
Rijec je o ljudima koji su se za vrijeme prethodnog (Miloševicevog) režima
obogatili.
Miodrag Miškovic je bio clan JUL-a. U Kruševcu je stekao veliki imetak, potom
osnovao u Beogradu korporaciju "Delta", sa osiguravajucim zavodom, bankom,
spoljnotrgovinskim preduzecem...
Imovina gospodina Miškovica procjenjuje se na oko dvije milijarde eura. Barem se
toliko u srpskoj javnosti cijeni njegovo bogatstvo. Koliko g. Miškovic ima para
u inostranstvu, samo je za nagadanje.
Braca Karic su pocetkom `90. u Peci bili ugledni kafanski sviraci.
Najtalentovanija je bila gospoda Milanka Karic. Žena Bogoljubova.
Onda su braca Karic dobila kredite iz Zajma za preporod Srbije, milionske iznose,
i poceli sa spekulacijama. Pada para na paricu. Narocito ako si blizu srca
tadašnjih ljudi koji su vodili Srbiju. Mijenjali su Karici imena svojih
preduzeca "ko Ciganin konje``. Ostavljali su dugove, a uzimali keš. Najsigurnije
je bilo da srpske pare odnesu u londonske, ruske, kiparske, kanadske banke. Za
samo pet godina, braca Karic stekli su milijarde dolara. Nijesu im trebale
dozvole za gradnju vila na Dedinju (Beograd), za TV stanicu.
Bogoljub je jedno vrijeme bio ispred JUL-a ministar u srpskoj vladi. Cak je
poželio da postane i predsjednik Srbije. Vecinski vlasnik Karicevog "BK
Univerziteta Danica i Janikije Karic" bio je ministar unutrašnjih poslova Vlajko
Stojiljkovic. Placao je Bogoljub skoro sva inostrana izdanja knjiga gospode Mire
Markovic, njena putovanja u inostranstvo, finansirao njene inostrane pocasne
doktorate...
Gospodin Miodrag Kostic, zvani Kole, iz Novog Sada, stekao je veliki imetak kao
trgovac svega i svacega. Finansirao je, uz saglasnost prethodnog režima
Đindicevu Demokratsku stranku.
Najznacajniji faktor u Srbiji je kompanija "Lutra", ciji je sada stvarni vlasnik
ministar unutrašnjih poslova Dušan Mihajlovic. "Lutru" je osnovala Služba
državne bezbjednosti. Imala je zadatak da nabavlja oružje, poljski barut za
armiju, da placa paravojne snage, stvara tajne fondove.
Ostajalo je i za gospodina Mihajlovica mnogo para. On je sam izjavio stupajuci
na ministarsku dužnost da ima para i da je on i porodica obezbijeden do kraja
života.
Kada je ministar finansija Božidar Đelic poceo da juri porez na ekstraprofit,
svi su bili u panici.
Mihajloviceva firma se "raspala" na nekoliko preduzeca, postala je "Vidra". Pare
na ime ekstraprofita ministar policije nikada nije platio. Gospodin Miškovic je
dvostruko oporezovan. Platio je Đelicev namet, ali i milionski otkup svoje glave,
kada su ga kidnapovali pokojni Dušan Spasojevic i Milorad Lukovic Legija. Sve je
to bilo beznacajno u odnosu prema onom što je ostalo iza toga. Cak ni pljacka
nekoliko miliona maraka, koju je izvršio vozac banke, nije uzbudila g. Miškovica.
Odmah po puštanju iz ruku otmicara, ugledni clan JUL-a otišao je da se rukuje sa
ministrom unutrašnjih poslova. Ocekivalo se da ce biti uhapšen, ali je ministar
dao cvrsto obecanje da ce pronaci njegove otmicare. Od tada, gospodina Miškovica
i njegovu porodicu danonocno, o trošku siromašnih gradana, cuvaju srpski
policajci.
Braca Karic su platila koliko treba. U kešu. Onda je premijer barem nedjeljno
išao na njihovu televiziju, raznim povodima. Guverner Narodne banke Mladan
Dinkic i ministar finansija Đelic su nastavili da jure Bogoljuba. Neuspješno
pokušavajuci da ugase njegovu Astra banku, da mu naplate porez na ekstraprofit.
Bogoljub je sacuvao najljepše kuce na Dedinju, podignute bez ikakve dozvole,
restorane, banke, preduzeca, televiziju, mobilnu telefoniju, kuce u inostranstvu,
zamkove, konta...
Gospodu Miškovice i porodicu Karic, osim velikog bogatstva, povezuju i porodicne
veze. Karicev sin oženio je kcerku g. Miškovica.
Gospodin Kole, iz Novog Sada, u znak zahvalnosti prema socijalistima, za vrijeme
cije vladavine je od nikog postao neko, kupio je, za milion maraka, poslovni
centar "Ušce", simbol Komunisticke partije, a kasnije i socijalista. Zdanje je
gadao NATO, ali Kole nije dao da taj sakralni objekat komunista ode u ruke
nekomunista.
Onda je Kole davao i šakom i kapom Đindicu i Nenadu Canku. I oni su njemu: za
par eura kupio je sve vojvodanske šecerane, daju i dalje.
U vanrednom stanju, spretna hobotnicka ruka srpskog ministra policije cisti sve
one koji bi mogli da se drznu da nasrnu na imovinu brace Karic, Koletovu,
njegovu i imovinu g. Miškovica. Ova cetiri jahaca Srbije raspolažu sa više od
polovine srpskog nacionalnog dohotka. A tamo gdje je novac, tu je moc. A
Mihajlovic ima i oružanu silu. Opremljenu, obucenu, a ne placa je. NJu placaju
siromašni gradani.
Vanredno stanje ce trajati dok se gospoda potpuno ne osiguraju, od svih mogucih
iznenadenja. U Srbiji milioni podanika gladuje. Ako ustane sirotinja raja,
Mihajlovic zna šta mu je ciniti.
Pokušaj ubistva
Prijetnje srpskog ministra unutrašnjih poslova ovom novinaru pocele su da se
ostvaruju. U noci izmedu nedjelje i ponedjeljka, dva sata iza ponoci, nepoznata
lica pokušala su da provale u porodicnu kucu potpisanog novinara, u jednom
podrinjskom selu. U kuci je bila samo majka novinara, starica koja živi sama,
osim kada je, vikendom posjecuju djeca.
Više od pola sata napadaci su pokušali da provale u kucu, i pored kuknjave
uplašene starice, koja je u gluvo doba noci dozivala komšije. Prethodno je
ubijen pas cuvar ispred kuce.
Ocigledno je da su napadaci pretpostavljali da se i potpisani novinar te noci
nalazio u kuci.
Ni za vrijeme ratnog stanja, kada je NATO napao Jugoslaviju, prethodni režim
nije nasrtao na porodicnu kucu u kojoj se krio potpisani novinar. Miloševicevi
partijski drugovi, o kojima sam, minulih 12 godina, sve do pada s vlasti,
ispisao hiljade tekstova, napadao ih u stotinama intervjua datim stranim
novinarima... nikada nijesu pokušali da me ubiju, zastraše. A o morbidnoj ideji
da ubiju moju staru majku, vjerujem, nijesu ni u snu pomišljali.
Srpski ministar policije, cuvajuci svoje stotine miliona eura i milijarde svojih
kompanjona, spreman je na sve. Uostalom, on je, kao od šale, ubio Dušana
Spasojevica i Mileta Lukovica, koji su se drznuli da kidnapuju g. Miškovica.
3
NASTAVLJA
SE VANREDNO STANJE
Vlada Srbije bajonetima i policijskim cizmama uklanja mafijaške tragove
Pokazna vježba navodnog hvatanja odmetnutih Dušana Spasojevica i Mileta Lukovica
šokirala je srbijansku javnost.
Objašnjavajuci kako je došlo do likvidacije Spasojevica i Lukovica, prikazana je
usamljena kuca u selu Meljak, kod Barajeva. Kamera snimatelja Ministarstva
unutrašnjih poslova prikazala je akciju navodnog hvatanja. Desetine specijalaca
vodilo je dresirane pse oko kuce. Culi su se pucnji, a potom su zumirana tijela
mrtvog Spasojevica i Lukovica, u položajima, u kojima su, navodno zatecena.
Srpska vlada, ocigledno je, rdavo misli o svojim gradanima. Kamera prikazuje
tijela ubijenih, u položajima, koji, iole upucenom u vojno-policijska pitanja,
ukazuju da su ti položaji neprirodni za ljude koji su usmrceni u obracunu.
Tijela su razmještena iza kuce, i na prvi pogled odaju utisak da su imali
namjeru da iz kuce pobjegnu.
Gradaninu, prosjecnih svojstava, namecu se pitanja: Ako je policija, sa jakim
policijskim snagama, specijalno obucenim i opremljenim za hvatanje terorista, sa
psima tragacima, opkolila usamljenu kucu u malom selu, po cijem je naredenju i
pismenom ovlašcenju, postupila suprotno zakonskim ovlašcenjima. Ako su, sada
pokojni Lukovic i Spasojevic bili naoružani, ili se to osnovano pretpostavljalo,
morali su, prvo, biti pozvani da se predaju. U slucaju vatre, policija je bila
obavezna da pošalje specijalce, koji bi, bacanjem dimnih bombi paralisali
osumnjicene i lako ih savladali. Sa takvim brojem policajaca, konfiguracijom
terena, opremom i velikim brojem službenih pasa, koji su pokazani na filmu
srpske vlade, savladivanje dvojice bjegunaca bila bi rutinska akcija, u kojoj bi
oni, bez ikakvog problema, mogli biti savladani.
Ocigledno je da su Lukovic i Spasojevic ranije ubijeni, i tu donijeti. Modrice
na glavi, krvni podlivi na licu, kada se uvecaju fotografije, ukazuju na ranije
fizicko zlostavljanje dvojice strijeljanih.
Srpska vlada je pokojnog Spasojevica i Mileta Lukovica danima optuživala da su
odgovorni za otmice i smaknuce oko 50 ljudi, da su prokrijumcarili tone
narkotika i izvršili mnogo drugih, teških i necasnih djela.
Ko je naredio ubistvo ovako važnih ljudi, cijom smrcu se zatiru tragovi. Po
mafijaškom principu - mrtva usta ne govore.
General Sreten Lukic, na konferenciji za štampu pozvao je i svog ratnog druga
Milorada Lukovica Legiju da se preda, jer ce u protivnom biti likvidiran.
Oni koji su ratovali na Kosovu znaju da je pokojni Legija, šamarao šamarao
Lukica zbog pljacke koji su vršili policajci pod komandom generala Gorana
Radosavljevica Gurija.
Smaknuce Milorada Lukovica Legije tek treba da se obznani, a nadena je i
lokacija gdje ce se pokazna vježba hvatanja i strijeljanja održati. NJegovom
smrcu, kao covjeka koji je komandovao jednicom, koja je, ocigledno pocinila
dosta zlocina, prekinuce se karika odgovornosti. Po istom principu - mrtva usta
ne govore.
Krvavo proljece u Srbiji samo ce, naizgled, zadati udarac mafiji. Mafija u
Srbiji, ustvari, nije ni postojala. Postojale su organizovane grupe, koje su
zlocine vršile i sticale bogatstvo pod punom zaštitom i bivšeg i aktuelnog
režima, puneci pojedincima iz vlada xepove i konta. Sada se srpska vlada
ratosilja opasnih svjedoka, a njihovim glavama iskupljuje svoje teške promašaje
u spoljnoj, politici, ekonomiji, bezbjednosnom sistemu i gušenju ljudskih prava.
Kako funkcioniše ostatak od "Demokratske
opozicije Srbije"
Zajedno zbog straha od robije
Vanredno stanje u Srbiji potrajace sve dok se ne bude otkrilo ko je finansijer
atentata na pokojnog premijera dr Zorana Đindica, saopštio je poslanik u
Narodnoj skupštini i predsjednik Koalicije "Šumadija" g. Branislav Kovacevic
Odluku o uvodenju i ukidanju vanrednog stanja, po slovu srpskog ustava, donosi
predsjednik Republike. Ali, od 12. marta, kada je neustavna predsjednica Nataša
Micic, legalna predsjednica parlamenta, ukazom uvela republiku u diktaturu,
junoše iz Demokratske opozicije utrkuju se u davanju ocjena o uhapšenim,
njihovim poslovima, nacinu hapšenja, licnom i porodicnom životu, pa i sami
orocavaju trajanje vanrednog stanja, po svom cefu. Da to ucini neko drugi, ko
nije u redovima DOS-a, na njega bi odmah primijenili odredbe iz naredbe gospode
Micic, i strpali bi ga u zatvor. Narodna skupština Srbije ima prostu vecinu
glasova, jer preostali dio DOS-a ujedinjuje strah njihovih lidera od zatvora.
Vec pomenuti gospodin Branislav Kovacevic lider je Koalicije Šumadija sa
sjedištem u Kragujevcu. NJegova sranka ima jedva desetinu clanova. Ovu partiju
osnovao je, svojevremeno, pokojni dr Ivan Đuric, vrativši se iz Pariza.
Književnik Vidosav Stevanovic, koji je u egzilu u Parizu, preporucio je dr
Đuricu gospodina Branislava Kovacevica kao svog licnog šofera. Poslije iznenadne
smrti g. Ivana Đurica, njegov vozac je postao predsjednik stranke, koju su odmah
napustili i onako malobrojni clanovi. G. Kovacevic je nastavio da prima apanažu
od biznismena Borisa Vukobrata, predstavljajuci da su mjesecni troškovi za zakup
poslovnog prostora stranke preko dvije hiljade dolara. Pisac Stevanovic ubijedio
je g. Vukobrata da su stranacke kancelarije u porodicnoj kuci g. Kovacevica, i "Šumadija"
je ostala bez apanaže. Onda se g. Kovacevic našao na platnom spisku premijera
Đindica.
O njegovim poslovnim aranžmanima SUP Kragujevca ima debeo dosije. Predsjednik
Pokreta za demokratsku Srbiju, penzionisani general Momcilo Perišic, optužen je
pred Vojnim sudom u Beogradu jer je uhvacen na djelu u pokušaju predaje
povjerljivih dokumenata stranom diplomati. Premijer Đindic nije tada podnio
ostavku zbog izdajnickog cina svog potpredsjednika, jer su mu bili potrebni
glasovi Perišicevih poslanika. Ali je Stejt dipartment, u znak poštovanja prema
sposobnostima vojne bezbjednosti, povukao svog diplomatu. Generala Perišica
ocekuje višegodišnja kazna zatvora, cim ostane bez imuniteta.
Gospodin Momcilo Trajkovic, koji u srpskom parlamentu predstavlja Srbe sa Kosova,
kao kadar prethodnog režima, kupio je stan u Makedonskoj ulici, u najstrožem
dijelu predstonice, od 150 kvadrata! Imovina g. Trajkovica, nekadašnjeg
upravnika zemljoradnicke zadruge u Ajvaliji kod Prištine, procjenjuje se na
milione eura.
Partija g. Nenada Canka - Liga socijaldemokrata Vojvodine - ima u parlamentu pet
poslanika. G. Canak je gazda Vojvodine. Svoje ekonomske interese ostvaruje preko
biznismena Miodraga Kostica, zvanog Kole, koji je za par eura kupio sve
vojvodanske šecerane. Druga ruka g. Nenada Canka je trenutno u zatvoru. G.
Nenada Opacica uhapsila je policija zbog otmice, reketa, dilovanja drogom. I
lijeva ruka Kostic je krenula ka zatvoru, kada je direktor Uprave javnih prihoda
Ministarstva finasija g. Aleksandar Radovic naložio da Koletova firma plati na
ime utajenog poreza oko 20 miliona eura. G. Radovic se od Cankovih žestokih
momaka spasio bjekstvom u Luksemburg, ali je ponio sa sobom i papire.
G. Jožefa Kasu, potpredsjednika srpske vlade, cija partija ima pet poslanika,
optužuje potpredsjednik vlade g. Mile Isakov zbog velikih malverzacija koje je
pocinio u Subotici, i traži njegovu krivicnu odgovornost.
Doskorašnji poslanik Koalicije "Vojvodina" Marjan Risticevic prije dva mjeseca
je na sva usta optužio ministra poljoprivrede i predsjednika ove koalicije g.
Dragana Veselinova da mu je oteo stranku i poslanike, a od vojvodanskih
preduzeca za sebe je prigrabio velike komade zemlje, i puno para...
Nije, dakle, teško zakljuciti šta drži na okupu preostali dio partija iz tzv. "Demokratske
opozicije Srbije".
Za ocekivanje je da oni nastoje da vanredno stanje što duže traje, i tako odlože
izbore.
29.3.2003
DA LI SRPSKA
VLADA UKLANJA "NEZGODNE" SVJEDOKE
VIJEST DANA: Lukovic i Spasojevic opasniji u sudnici nego na ulici
~Srpska vlada morace u toku dana, dok se piše ovaj tekst (petak oko podne),
ili najkasnije do subote, da objavi vijest i o smrti Milorada Lukovica Legije
Najava srpskih zvanicnika da ce se osvetiti zbog smrti premijera Zorana Đindica
pocela je da se ostvaruje.
Prema saopštenju srpske vlade, podijeljenom novinarima u cetvrtak u 23 sata,
obznanjeno je da je u policijskoj akciji hvatanja odbjeglih osumnjicenih za
ucešce u atentatu na premijera Đindica, u prigradskom naselju Barajevo,
tridesetak kilometara od centra Beograda, došlo do pokušaja hvatanja Dušana
Spasojevica i Mileta Lukovica, da su tom prilikom oni pružali otpor, i da je
policija bila primorana, kako je saopšteno, da upotrijebi silu. Lukovic i
Spasojevic su tom prilikom usmrceni.
Negdje oko 20 sati Ibarskom magistralom u pravcu Barajeva projurilo je deset
policijskih xipova.
Bila je to, znaju upuceni, simulacija hvatanja osumnjicenih.
U utorak je uhapšen atentator Zvezdan Jovanovic, pomocnik komandanta "crvenih
beretki", i Saša Pejakovic, njegov pomagac, kao i komandant ove formacije Dušan
Maricic.
Vijest o njihovom hapšenju premijer Zoran Živkovic saopštio je novinarima u
srijedu, u 15 sati, na vanrednoj konferenciji za štampu, sa zakašnjenjem od 30
sati.
Istog dana uhapšeni su Dušan Spasojevic, Mile Lukovic Kum, Milorad Lukovic
Legija i desetak clanova njihove grupe.
U utorak su specijalci MUP-a Srbije, u saradnji sa kolegama iz Engleske, poceli
operaciju "ispitivanja osumnjicenih". U toj akciji atentator Zvezdan Jovanovic i
njegove kolege podvrgnuti su najstravicnijoj torturi. Primijenjeni su
elektrošokovi, paljenje nogu, genitalija, lomljenje rebara.
Mengeleove metode urodile su plodom, i tako se došlo do podatka o sakrivenoj
pušci.
Nakon pribavljanja svih mogucih podataka o sakrivenom novcu, narkoticima, oružju
i dokaznom materijalu, o snimcima posjeta velelepnom zdanju u Šilerovoj ulici,
gdje su cesto dolazili i kupali se u Spasojevicevom bazenu pokojni premijer
Đindic, sadašnji predsjednik Vlade Zoran Živkovic, potpredsjednik Vlade, Cedomir
Jovanovic, funkcioneri Demokratske stranke Goran Vesic, Srda Popovic, i druga
gospoda, odluceno je da se Spasojevic, Legija i Mile Lukovic likvidiraju.
NJihovo pojavljivanje na sudu moglo bi dobrano ukazati ko je sve od aktuelnih
srpskih mocnika dobijao milionske iznose od "Spasojevica i Legije, ko je narucio
atentat na g. Vuka Draškovica u Budvi, ko je odobrio otmicu Ivana Stambolica.
Vijest o likvidaciji Spasojevica i Lukovica pokazuje infantilnost, ali osornost
srpske vlade.
Ako je imala informacije o boravku dvojice osumnjicenih u kuci u Barajevu,
policija je morala postupiti po slovu zakona, a i iz nacionalnih interesa.
Spasojevica i Lukovica prethodnih dana policija je sumnjicila za preko 50
ubistava, otmica, za ogromni šverc narkotika. Otuda je, da su oni zaista tu i
boravili, policija morala upotrijebiti specijalnu policiju, što je u slucaju
simulacije i ucinjeno.
Realno je bilo pretpostaviti da su Lukovic i Spasojevic, izmicuci potjeri, mogli,
eventualno, biti naoružani streljackim naoružanjem. Ako su pucali, policija je
morala da prvo pošalje pse napadace, da odvrati njihovu pažnju, da ih opkoli i
drži bez vode i hrane, a potom, umorne i onesposobljene, savlada ubacivanjem šok
bombe.
Ipak, objavljeno je da su oni ubijeni. Kada se o ovom slucaju povede, u dogledno
vrijeme, nezavisna istraga, neki clanovi srpske vlade završice u zatvoru, zbog
ubistva.
O hapšenju Spasojevica, Kuma, Legije i atentatora u utorak, srpski zvanicnici su
obavijestili svoju stranacku elitu, koja je proslavila taj dogadaj.
"Ima, dakle, stotinak brbljivih svjedoka. O toj akciji obaviješten je engleski
diplomata u beogradskoj ambasadi Entoni Monkton, i njemacki diplomata Peter
Engels, dok drugi predstavnici diplomatskog kora tu informaciju nijesu dobili.
Srpska vlada morace u toku dana, dok se piše ovaj tekst (petak oko podne), ili
najkasnije do subote, da objavi vijest i o smrti Milorada Lukovica Legije.
Mjesto njegovog usmrcenja vec je odredeno.
Akcija srpske vlade u borbi protiv organizovanog kriminala imala je, ocigledno
za cilj da se uklone nezgodni svjedoci sa kojima su pojednici iz srpske vlade
godinama tijesno saradivali, i sprecavali srpskog ministra unutrašnjih poslova
da ih u legalnoj akciji policije uhapse.
Ali, i poslanici Demokratskog centra Dragoljuba Micunovica, reformisti Mileta
Isakova i pojedini poslanici Socijaldemokratske partije Slobodana Orlica
zgražavaju se nad brutalnošcu srpskih snaga bezbjednosti, koji su više od
hiljadu privedenih u ovoj akciji, danima izlagali najcrnjoj torturi. Otuda se
ocekuje da ce srpske vlasti nastojati da nasilno produže vanredno stanje.
Proljece je, a ja živim u Srbiji. Ovo je ponovo najprisutniji grafit u Beogradu.
"Izgubile" se
fotografije uhvacenih
Javnost je uocila da je od utorka, od jutarnjih sati, prestalo objavljivanje
njihovih slika i saopštenja srpske vlade, kojim su gradani pozivani da prijave
kretanje dvanaestoclane grupe. NJihove fotografije su prethodnih dana
objavljivane iz sata u sat, u svim informativnim emisijama srpskih TV stanica i
novinama.
28.3.2003
OSVETA SRPSKE VLADE ZBOG
UBISTVA ZORANA ĐINĐICA
Krvoprolice u srpskim zatvorima
Niko od gradana Srbije nema ništa protiv da srpska vlada narkodilere, ubice,
razbojnike i bande privede zakonu. Privodenjem zakon ne ovlašcuje mocnike da do
te pravde dodu korišcenjem nacistickih metoda
Piše: Milovan Brkic
Na dan ubistva premijera Srbije Zorana Đindica jedan od potpredsjednika Vlade u
obracanju javnosti najavio je da ce policija osvetiti smrt pokojnog premijera.
I bi tako.
Neustavnom odlukom neustavnog predsjednika Republike Srbije uvedeno je vanredno
stanje i gradani Srbije su ušli u diktaturu koja se ne pamti u posljednjih 50
godina u Evropi. Vršilac dužnosti predsjednika Srbije Nataša Micic donijela je
12. marta ukaz kojim je ovlastila Ministarstvo unutrašnjih poslova Srbije da
radi bezbjednosti i odbrane zemlje može preventivno odredivati zadržavanje
gradana u stanicama policije do 30 dana. Istom naredbom policija može, ako nade
za shodno, da o pritvaranju sumnjivog lica obavijesti clanove njegove porodice.
A i ne mora.
U akciji osvete premijera srpska policija i Bezbjednosno-informativna agencija
privele su na informativni razgovor nekoliko hiljada gradana.
Prema zvanicnom saopštenju, u pritvoru do 30 dana zadržano je više od 1.000
gradana.
Zadržano lice nema pravo na kontakte sa rodbinom, sa advokatom, ne može pisati
pisma, ne može primati pakete. Ni garderobu za presvlacenje. Sve to, po naredbi
ministra pravde Vladana Batica, uz obrazloženje – bezbjednosni razlozi.
Ustav Srbije, koji nije suspendovan, ili to barem gradanima Srbije nije
saopšteno, strogo zabranjuje prinudu nad gradanima. Zabranjuje se iznudivanje
iskaza prijetnjom, upotrebom sile ili drugih sredstava prinude.
Svaki osumnjiceni gradanin, po slovu Ustava i Saveznog zakona o krivicnom
postupku, ima pravo na branioca.
U svom obracunu sa osumnjicenima za ubistvo premijera, srpska vlada je
primijenila sve inkvizitorske metode.
Zorana Vukojevica, zvanog Vuk, pripadnika Odjeljenja unutrašnjih poslova Grocke,
policija je uhapsila nakon pucnjave u kojoj je Vukojevic pogoden sa pet metaka.
U Urgentnom centru Vukojevicu su samo isprane ustrijelne rane, i on je sa svim
mecima u tijelu vracen u zatvor.
Skoro sva zadržana i uhapšena lica izložena su nezapamcenoj torturi. Uprava za
borbu protiv organizovanog kriminala i Uprava kriminalisticke policije SUP-a
Beograda pritvorene gradane ispituju po 24 casa, upotrebom struje, elektrošokova,
stavljanjem plasticnih kesa na glavu, vješanjem za noge, i izlažu ih svakakvim
gadostima.
Pretpostavlja se da neki nece ni preživjeti torturu u zatvorima.
Kada nakon 30 dana svi pritvorenici budu privedeni istražnom sudiji, ili neki od
njih i kucama, moci ce da se utvrdi i krvavi ucinak srpske vlade u osveti
premijera.
Niko od gradana Srbije nema ništa protiv da srpska vlada narkodilere, ubice,
razbojnike i bande privede zakonu. Privodenjem zakon ne ovlašcuje mocnike da do
te pravde dodu korišcenjem nacistickih metoda.
Oni koji prežive vanredno stanje moci ce da posvjedoce, makar preko svojih
branilaca, o tome šta im se sve dešavalo tokom krvavog perioda.
Poslije
nezapamcene torture, ne lice na ljudska bica
Hapšenje atentatora Zvezdana Jovanovica i Saše Pejakovica, pripadnika Jedinice
za specijalne operacije, nije prikazano jer su nad njima primijenjene
nezapamcene mjere torture, i ne lice na ljudska bica.
Srpska vlada je danima prikazivala snimke hapšenja sitnih dilera i lica iz
Mihajloviceve `bele knjige`, ali je pokazana samo službena fotografija
atentatora Jovanovica i njegovog pomagaca Saše Pejakovica.
Takode, ni fotografija smijenjenog i pritvorenog komandanta `crvenih beretki`
nije objavljena, što je suprotno dosadašnjoj praksi srpske vlade.
Ko je general
Sreten Lukic koji rukovodi akcijom "Osveta premijera"
Akcijom "Osveta premijera" rukovode nacelnik Resora javne bezbjednosti MUP-a
Srbije general Sreten Lukic, nacelnik Uprave za borbu protiv organizovanog
kriminala pukovnik Boro Banjac i nacelnik Žandarmerije general-major Goran
Radosavljevic Guri.
General Lukic je bio komandant Kriznog štaba za Kosovo. NJegov brat Milan Lukic
optužen je da ubio oko 2000 muslimana na mostu u Višegradu, a ovih dana sudi mu
se, u odsustvu, pred Okružnim sudom u Beogradu, zbog kidnapovanja i ubistva 17
muslimana u Sjeverinu. Iz bezbjednosnih razloga, Sretenov brat se krije u
Obrenovcu. General Lukic je odbio da izvrši preko 1.000 pravnosnažnih presuda,
kojima je MUP-u Srbije naloženo da vrati na posao policajce koje je Lukic
otpuštao s posla.
U akciji osvete premijera ucestvovao je i general Goran Radosavljevic Guri. U
vrijeme prethodnog režima Guri je vodio posebne jedinice, komandovao je
prepadnim vodom. Haški tribunal ga sumnjici da je iz snajpera u Peruvu, opština
Bajina Bašta, ubio dvojicu belgijskih vojnika u selu Skeleni, s one strane Drine.
U svojoj karijeri Guri je dobijao i specijalne zadatke. U Kanadi je "smirivao"
cetnicku emigraciju. Neke je zauvijek smirio.